Nietypowe składniki w nazwach handlowych żywności?
Wydany 1 grudnia wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczył konieczności podawania w pobliżu tzw. „nazwy handlowej” środka spożywczego informacji o całkowitym lub częściowym zastąpieniu typowego dla danego produktu składnika, innym składnikiem. Trybunał dokonał w nim interpretacji relacji pomiędzy pojęciami „nazwa produktu” i „nazwy środka spożywczego” wymienionymi w różnych przepisach rozporządzenia 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności.
Zdaniem TSUE przepisy te należy interpretować w ten sposób, że wyrażenie „nazwa produktu” zawarte w pkt 4 części A załącznika VI rozporządzenia nr 1169/2011 nie ma znaczenia autonomicznego, odmiennego od znaczenia wyrażenia „nazwa środka spożywczego” w rozumieniu art. 17 ust. 1 tego rozporządzenia, wobec czego wymagania szczególne dotyczące etykietowania przewidziane w owym pkt 4 części A załącznika VI nie mają zastosowania do „nazwy chronionej jako własność intelektualna”, do „nazwy marki” lub do „nazwy wymyślonej”, o których mowa w art. 17 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia (czyli tzw. „nazwy handlowej”).
Przedmiot sprawy C-595/21 – pytanie prejudycjalne
Przedmiotem omawianej sprawy były pytania prejudycjalne skierowane do Trybunału przez Bayerisches Verwaltungsgericht Ansbach (bawarski sąd administracyjny w Ansbachu) powstałe na tle oceny znakowania minisalami drobiowego, które zamiast tłuszczu zwierzęcego zawiera tłuszcz palmowy i olej rzepakowy. Znakowanie tego produktu zostało zakwestionowane przez bawarskie służby kontrolne jako niezgodne z art. 17 ust. 5 w związku z pkt 4 części A załącznika VI do rozporządzenia nr 1169/2011, ponieważ w pobliżu jego nazwy handlowej tj. „BiFi The Original Turkey” widniejącej na przedniej stronie opakowania, nie zostały wskazane ww. składniki zastępcze z wykorzystaniem rozmiaru czcionki o wysokości x wynoszącej co najmniej 75% wysokości x tej nazwy i nie mniejszego niż minimalny, przewidziany w rozporządzeniu, rozmiar czcionki. W ocenie organu kontrolującego nazwa handlowa „BiFi The Original Turkey” jest objęta zakresem pojęcia „nazwa produktu”, o której mowa w załączniku VI część A pkt 4 rozporządzenia nr 1169/2011, a jako taka powinna być opatrzona dodatkową informacją „z tłuszczem palmowym i olejem rzepakowym”.
Z taką interpretacją nie zgodził się jednak producent, zdaniem którego wyrażenie „nazwa produktu” użyte w załączniku VI część A pkt 4 rozporządzenia nr 1169/2011, jest synonimem wyrażenia „nazwa środka spożywczego”, a zatem wystarczające było w tej sytuacji podanie informacji o ww. składnikach w ramach „nazwy środka spożywczego”, która na ocenianym produkcie podana została z tyłu opakowania i brzmiała: „minisalami drobiowe z tłuszczem palmowym i olejem rzepakowym”.
W związku z powyższym Sąd odsyłający uznał za zasadne skierowanie pytania prejudycjalnego do Trybunału w przedmiocie wyjaśnienia zakresu pojęcia „nazwa produktu”, użytego w załączniku VI część A pkt 4 rozporządzenia nr 1169/2011, przy czym zdaniem tego sądu wyrażenie „nazwa produktu” nie jest synonimem „nazwy środka spożywczego” w rozumieniu art. 17 ust. 1 tego rozporządzenia i ma zakres szerszy od tego drugiego wyrażenia, ponieważ dotyczy również „nazwy chronionej jako własność intelektualna”, „nazwy marki” lub „nazwy wymyślonej” zawartych w owym art. 17 ust. 4, a więc nazw określanych w praktyce jako tzw. „nazwy handlowe”, które są zamieszczane a froncie opakowania.
Obowiązek informowania konsumentów o użyciu w produkcie nietypowych składników
Rozstrzygnięcie wyroku
Wpływ orzeczenia na sposób informowania konsumentów o użyciu nietypowych składników w środku spożywczym
Dalsza część komentarza autorstwa dr Agnieszki Szymeckiej-Wesołowskiej ukazała się w systemie LEX wydawnictwa Wolters Kluwer. Subskrybenci usługi mogą się z nim zapoznać TUTAJ.
Artykuł Nietypowe składniki w nazwach handlowych żywności? pochodzi z serwisu Centrum Prawa Żywnościowego i Produktowego.
Źródło: Nietypowe składniki w nazwach handlowych żywności?
