Druga lipa w Siedlęcinie / The Other Lime in Siedlecin

„Czas budowy wieży został ustalony w wyniku analizy dendrochronologicznej drewna budowlanego, wykonanej w 2000 r. przez prof. Marka Krąpca z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Do analiz pobrano 5 prób drewna z belek stropowych znajdujących się na I, II i III piętrze (wybrano belki dostępne ze stopni schodów); wzięto też próbę kontrolną ze słupa utrzymującego więźbę dachową (pierwszego od wschodu). Próby te – mające postać rdzenia o średnicy ok. 2 cm – pobrano in situ z belek przez przewiercenie ich specjalnym świdrem [świder Presslera]. Analiza służąca do ustalenia wieku drewna polega na porównaniu układu słojów (…) w pobranych rdzeniach z tzw. skalą dendrochronologiczną, opracowaną dla konkretnych gatunków drzew i dla danego regionu. Analiza ta pokazała, że dwa spośród drzew, z których wykonano siedlęcińskie belki stropowe, ścięto w 1313 r., natomiast trzy – w roku 1314. Podpora więźby dachowej została wykonana z pnia drzewa ściętego w 1575 r. Daty te jednoznacznie pokazują, że wieża była budowana w latach 1313-1314 i została oddana do użytku w r. 1314 lub nieco później (starano się bowiem, by czas, jaki upłynął od ścięcia drzewa do wykorzystania go w budownictwie nie przekraczał 8 lat, ze względu na zagrożenie zniszczeniem go przez szkodniki. Tak też należy datować zachowane w Siedlęcinie stropy na piętrach wieży (lub przynajmniej ich belki). Są one najstarszymi spośród zachowanych stropów drewnianych w Polsce. (…)”

[Małgorzata Chorowska, Tomasz Dudziak, Krzysztof Jaworski, Artur Kwaśniewski, Zamki i dwory obronne w Sudetach, t. II Księstwo jaworskie, s. 192]

These beams are in the region of 50 x 30 cm (!), so the larches must have been close to 1 meter in diameter in 1313, meaning they might as well have been pre-AD 1000…

Lancelot śpiący pod jabłonią – zwróćmy uwagę na sposób oddania drzewa – bardzo podobny jak w Manuskrypcie Wojnicza…

Jacek Witkowski w swojej rozprawie doktorskiej pt. Szlachetna a wielce żałosna opowieść o Panu Lancelocie z Jeziora (Wrocław 2002) przypisuje autorstwo malowideł mistrzowi z północno-wschodniej Szwajcarii, a datuje je na lata 1345-1346… Są to najstarsze zachowane malowidła świeckie w Polsce…

Według Jacka Witkowskiego w Europie istnieje łącznie dwanaście zachowanych kompletnych zespołów średniowiecznych malowideł ściennych o tematyce arturiańskiej (m. in. w Turyngii, Tyrolu Południowym, Szwajcarii, na Sycylii, we Francji) – ale żaden z tych zespołów nie traktuje o Lancelocie, co oznacza, że malowidła siedlęcińskie są unikatem na skalę światową…