Do znudzenia o miodzie raz jeszcze
Ostatnio stykamy się z różnymi opiniami dotyczącymi miodu. Jedni widzą tylko pozytywny wpływ na nasze zdrowie i samopoczucie, inni z kolei krytykują ten niesamowity twór pszczół. Zanim jednak rozstrzygniemy ten spór, to wcześniej przedstawimy unijną definicję miodu.
„Miód jest naturalną słodką substancją wytworzoną przez pszczoły (Apis mellifera) z nektaru kwiatów lub soku, który pszczoły pozyskują przy współudziale innych owadów, wysysających soki z żywych części roślin. Pszczoły je zbierają, przebierają przez łączenie ze specyficznymi substancjami własnymi, składają, odwadniają, gromadzą i pozostawiają do dojrzewania w plastrach.” 
Obok składu miodu, gdzie 80% roztworu to cukier, a ponad 15% jego składu to woda oraz kwasy organiczne, najważniejszy jest niepowtarzalny smak i nasze dobre samopoczucie, które wzrasta ze spożyciem miodu.
SKŁAD MIODU
Bardzo istotna jest ilość wody w miodzie. W dojrzałych miodach jej zawartość nie powinna być wyższa od 20%, wyłączając miód wrzosowy, w którym zawartość wody, według wymagań normy, może dochodzić do 23%. Czołowym składnikiem miodu są węglowodany- cukrowce. Dzięki wskaźnikowi, który określa jakość miodu można wykryć potencjalne „podróbki” tego produktu. Nieuczciwi pszczelarze często wykorzystuję cukier buraczany, aby w szybszy i tańszy sposób wyprodukować słoik miodu.
Oprócz tych dwóch podstawowych składników, badania prowadzone nad miodem wykazały szereg innych komponentów. Wyodrębniono w miodzie takie pierwiastki jak: żelazo, magnez, molibden, wanad, srebro, kobalt, iryd, tytan, chrom, kadm, pallad, platynę.
Znaczącym elementem miodu są enzymy. Przyspieszają one reakcje chemiczne. Enzymy miodowe pochodzą głównie z gruczołów pszczół robotnic, ale część z nich wchodzi do miodu z nektaru lub pyłku. Najpopularniejszymi są: amylaza, inwertaza, katalaza, fosfotaza.
Witamin w miodzie nie ma wiele. Stwierdzono śladowe ilości witamin A, B2, C, B6, PP. Natomiast, co ciekawe, z innych składników trzeba na pewno wyróżnić inhibinę, która hamuje rozwój pleśniaków, drożdży i niektórych bakterii. Nie powino się również zapomnieć o olejkach eterycznych i barwnikach, które wyodrębniają wyraźnie miody pochodzenia roślinnego.
Wszystkie powyżej wymienione składniki miodu są komponentami naturalnymi.
WAŻNE
Surowcem dla miodu jest wyłącznie nektar lub spadź, co zgodnie potwierdzają odpowiednie normy wszystkich państw na świecie normujących ten produkt, łącznie z normą ogólną, ustanowioną przez Międzynarodową Organizację Zdrowia wraz z organizacją Wyżywienia i Rolnictwa ONZ.
RODZAJE MIODU
Miód akacjowy – Niezastąpinoy gdy mamy problemy z prawidłowym funkcjonowaniem żołądka. Stosując go profilaktycznie- tzn. 2 łyżki rozcieńczone wieczorem w szklance letniej wody i wypijane rano naczczo regulują trawienie i pomagają zwłaszcza przy zaparciach.
W chorobie wrzodowej przyspiesza regenerację tkanki istniejących nadżerek i owrzodzeń. Świetne rozwiąznie dla osób, które mają problemy z prawidłową perystaltyką jelit.
Miód gryczany – Działa odtruwająco i uodparniająco. Zawiera szczególnie dużo łatwo przyswajalnego magnezu, zalecany jest w diecie antynowotworowej. Polecany do leczenia schorzeń układu krążenia, szczególnie na tle miażdżycowym. Dobrze wpływa na osłabiony wzrok, słuch i pamięć. Działa wspomagająco na pracę mięśnia sercowego.
Miód leśny- perfekcyjne zwiększa odporność organizmu, jednocześnie regenerując go. Poprawia samopoczucie i pracę serca. Przyjaciel alergików. Ciekawostką jest to, że miód ten różni się smakiem w zależności od okresu zbioru, a pozyskiwany jest zarówno z nektaru, jak i spadzi.
Miód lipowy – Działa jak termofor przy schorzeniach oskrzeli, zatok, kaszlu i przeziębieniu. Jest dobrą bronią zwłaszcza na stany osłabienia. Wykazuje działanie wykrztuśne, napotne, przeciwgorączkowe, uspokajające i przeciwskurczowe. Dzięki wysokiej aktywności antybiotycznej, z powodzeniem możemy stosować go w chorobach dróg moczowych, schorzeniach reumatycznych oraz nerwicach.
Miód malinowy- rewelacyjnie przeciwdziła gorączce, świetnie rozgrzewa, i działa antyseptycznie
Warto stosować go w czasie przeziębienia, kiedy mamy problem z górnymi drogami oddechowymi. Polecany przy nieżycie żołądka i jelit, a także niedokrwistości oraz w miażdżycy.
Miód mniszkowy- dzięki zawartej w miodzie cholinie, przyczynia się do obniżenia poziomu lipidów w wątrobie i zwiększa efekt żółciopędny. Doskonały dla osób, które cierpią na niedokrwistość. Stosowany przy chorobach wątroby oraz w stanach wyczerpania psychofizycznego.
Miód nawłociowy- zbierany z żółtych kwiatów pochodzących z terenów podmokłych. Szczególnie polecany przy chorobach dróg moczowych i prostaty. Rekomendowany również dla osób, które mają zapalenie jelit lub kamicę nerkową.
Miód rzepakowy – rewelacykne rozwiązanie dla osób, które mają problemy z układem krążenia(miażdżyca) i sercem. Stosowany również przy chorobach wątroby oraz przy stanach zapalnych górnych dróg oddechowych. Dobre rozwiąznie na schorzenia skóry.
Wyrównuje w organizmie niedobory potasu. Można go stosować zewnętrznie, w przypadku oparzeń, zapobiega tworzeniu się pęcherzy i związanych z nimi infekcjami. Przyspiesza proces gojenia ran.
Miód słonecznikowy- polecany przy chorobach układu krążenia- zwłaszcza przy miażdżycy, chorobach wątroby, a także stanach zapalnych górnych dróg oddechowych. Jest dobrym pomocnikiem przy leczeniu schorzeń skóry. Profilaktyczne stosowanie obniży za wyskokie ciśnieni krwi.
Miód spadziowy – wykazuje działanie przeciwzapalne, aseptyczne i wykrztuśne. Zalecany do spożywania przy schorzeniach górnych dróg oddechowych oraz przy stanach zmniejszonej odporności organizmu. Pomoże również osobom cierpiącym na schorzenia reumatyczne, skórne, a także „ukoji nerwy”. Pomocny przy leczeniu serca i gardła. Niweluje oznaki stresu.
Wielokwiatowy- najczęściej kojarzony z alergikami, ponieważ główne zastosowanie znajduje w przypadku chorób alergicznych. O jego skuteczności decyduje różnorodność antygenów pyłkowych wchodzących w jego skład. Często rekomendowany także przy przeziębieniach- wzmacnia odporność, schorzeniach górnych dróg oddechowych. Bardzo dobrze wpływa na pracę serca, pomocny przy wyczerpaniu nerwowym.
Miód wrzosowy – zalecany jest w chorobach dróg moczowych, prostaty, kamicy nerkowej. Pomoże gdy mamy problemy z zapaleniem jelit i biegunką. Profilaktycznie- najlepiej w ciągu dnia popijać rozcieńczony w wodzie z dodatkiem soku cytrynowego i łyżeczki oliwy.
Miód to nie tylko przyjemna słodycz, ale przede wszystkim świetna profilaktyka zdrowia.
Oprócz najpopularniejszym rodzajów miodu- spadziowego i wieolokwiatowego, możemy odnaleźć szereg innych równie skutecznych w swoim działaniu.
Źródło: Do znudzenia o miodzie raz jeszcze
