Sabotaż MONSANTO
Agrobiznesowy gigant Monsanto, który genetycznie modyfikuje rośliny, aby wydzielały lub tolerowały pestycydy czy też produkowały martwe nasiona, zatrudnił firmę najemniczą Blackwater do szpiegowania działaczy, jak donosi Jeremy Scahill. Ta śmiercionośna firma ma także własny oddział zamachowców.
Stało się to bez wątpienia w reakcji na dekadę sabotaży upraw GM (genetycznie modyfikowanych) na całym świecie. Od momentu oficjalnego wprowadzenia upraw GM w 1996 r., co roku zaniepokojeni obywatele dokonują aktów wandalizmu na tych polach uprawnych w jakimś miejscu na planecie. Kilka tysięcy roślin GM zostało częściowo lub całkowicie zniszczonych. (Lista w oryg. artykule).
(Agencja) Blackwater jest najbardziej znana z masakry na placu Nisour w 2007 roku. Zginęło tam 17 niewinnych cywilów, kiedy bandyci z Blackwater otworzyli ogień na ruchliwym rynku. Oddział zabójców został późniejuniewinniony przez sąd w USA.
Scahill informuje, że poprzez sieć swoich firm, agencja Blackwater (obecnie Xe Services) szpiegowała i/lub infiltrowała grupy sprzeciwiające się Monsanto, od 2008 r. do początku 2010 roku. Pisze on:
Wygląda na to, że obie firmy zbliżyły się w styczniu 2008 r., kiedy prezes „Total Intelligence”, Cofer Black, udał się do Zurychu, aby spotkać się tam z Kevinem Wilsonem, kierownikiem ds. bezpieczeństwa ws. kwestii globalnych Monsanto.
Po spotkaniu w Zurychu, Black wysłał emaila do innych członków zarządu Blackwater, w tym do [ówczesnego prezydenta Erika] Prince i [byłego paramilitarnego oficera CIA Enrique’a] Prado na ich adresy emailowe w Blackwater.
Black napisał, że Wilson „rozumie, iż możemy wykorzystać informacje z internetu, aby dotrzeć do źródeł powołując się na legalność ochrony nazwy [firmowej] Monsanto … Informacje kluczowe i wgląd/uprzedzenie – to jest to, czego on oczekuje.”
Black dodał, że Total Intelligence „stanie się wykonawczym ramieniem intelowym Monsanto”. Black również napisał, że Monsanto jest zaniepokojone aktywistami na rzecz obrony zwierząt i że mówili o tym, że Blackwater „może wysłać swoich ludzi, którzy legalnie przyłączą się do tych grup.”…
…Wilson potwierdził, że spotkał się z Blackiem w Zurychu i że Monsanto zatrudniło Total Intelligence w 2008 r. i pracowało z tą firmą do początku 2010 roku. Zaprzeczył temu, że on i Black omawiali infiltrację grup obrony zwierząt. Powiedział, że „taka dyskusja nie miała miejsca.”
Monsanto twierdzi, że monitorowane są tylko ogólnie dostępne informacje. Scahill tak pisze o kierowniku ds. bezpieczeństwa Monsanto, Kevinie Wilsonie:
On twierdził, że Total Intelligence dostarczała Monstanto jedynie sprawozdania o działalności grup i osób indywidualnych stanowiących ryzyko dla personelu firmy czy jej operacji na świecie, i że zostały one sporządzone poprzez monitorowanie lokalnych mediów i innych ogólnie dostępnych informacji.
Tematem informacji były sprawy od incydentów terrorystycznych w Azji, porwań w Środkowej Ameryce po skanowanie aktywności na blogach i stronach internetowych.
Tom Philpott z Grist napisał:
Mogę potwierdzić, że Monsanto lubi blisko śledzić blogi i strony internetowe. Już w 2005 r. dostałem swoją działkę jako piszący na tematy polityki żywności, kiedy prawnik z Monsanto dał klapsa mojemu blogowi i jego 30 czytelnikom, przysyłając mi list domagający się zaprzestania mojej działalności.
Monsanto również otwarcie angażuje się w to, co dzieje się na blogach. Podczas mojej kadencji jako starszej redaktor w OpEdNews.com, właściciel witryny Rob Kall zatwierdził członkostwo Brada Mitchella, szefa public relations w Monstanto. Mitchell szczególnie koncentrował się na artykułach Linn Cohen-Cole. (See e.g. the comments onMonsanto’s dream bill, HR 875.) Cohen-Cole twierdziła, że kiedy jej artykuły w OEN wzbudziły szerokie zainteresowanie, zauważyła na ulicy śledzące ją samochody.
Decyzja OEN z początku 2009 r. wywołała wzburzenie wśród piszących na tematy żywności. Sprzeciwiała się ona forum dla zwykłych ludzi, przyznając równy dostęp dla multimiliardowej korporacji, która może publikować w centralnych mediach i zatrudniać zawodowych manipulatorów takich jak Burson-Marstellar. B-M reprezentuje reżimy uprawiające ludobójstwo, m. in. twierdzi, że katastrofa w Bhopalu nie była wcale taka groźna. Promuje też program komputerowy liczący tajne głosy, i generalnie jest lekarzem, do którego uciekają się najgorsze światowe przedsiębiorstwa.
Znaczną większością głosów, członkowie OEN odrzucilizatwierdzone przez Kalla członkowstwo dla Monsanto, zmuszając go do odwrócenia tej decyzji. Dwa miesiące później, w maju 2009 roku, Kall zdegradował i/lub wyrzucił kilku „radykałów”, w tym tych z nas, którzy drwili z żywności GM. W istocie, wyrzucenie mnie stamtąd przyczyniło się do stworzenia Food Freedom, strony, która zajmuje się sprawami żywności GM i Monsanto.
Ale nieważne, jak wielu blogerów Monsanto próbuje uciszyć, przemysł biotechnologiczny przegrał w oczach opinii publicznej. Dlatego też lobby walczące o genetycznie modyfikowaną żywność nie noszą takiej oficjalnej nazwy. Nawet Burson-Marstellar nie był w stanie pokonać tej reputacji „franken-żywności”.
Sabotaże upraw GM w obronie różnorodności biologicznej
Ale to nie tylko opinia publiczna niepokoi Monsanto. Monsanto nie wynajął zabójców, aby zdobyć przychylność opinii publicznej. Sabotaże upraw GM, które zaczęły się w Europie, mają miejsce na całym świecie od co najmniej 1997 roku.
W 1999 roku, Andrew Hund opracował kilka raportów na temat sabotaży upraw GM na całym świecie.
Tylko koncentrując się na USA, Gordon Rausserudokumentował zniszczenie tysięcy roślin GM w samym 1999 r. Obywatele wybierali na celownik modyfikowane genetycznie kukurydze, buraki cukrowe, słoneczniki, melony, pomidory, orzechy włoskie i truskawki. Ataki miały miejsce w Maine, Vermont, Minnesocie, Nowym Jorku i Kalifornii.
Kathryn Brown podała w Scientific American, że w 2000 r. „w stanie Maine, nocni najeźdźcy ścięli ponad 3000 należących do eksperymentu topoli. A w San Diego, protestujący zniszczyli uprawy sorgo i pomalowali farbą ściany cieplarni.”
W tym roku, Marcel Kuntz opisał 70 przypadków sabotażu upraw GM w Anglii, Szwajcarii, Francji i Niemiec od 1999 do 2010 r.
Jednak nie każdy może pozwolić sobie na luksus niszczenia upraw genetycznie zmodyfikowanych. W Indiach, w ramach nowej ustawy znanej jako BRAI, ludzie mogą zostać zamknięci do wiezienia lub ukarani grzywną tylko za „wprowadzenie w błąd” innych ws. GMO. Skoro jednak cały przemysł biotechniczny jest oparty na „wprowadzających w błąd” informacjach (np. jedna proteina-jeden gen, lub że GMO odpowiadają zasadniczo normalnemu pożywieniu), warto się zastanowić, czy członkowie zarządu Monsanto otrzymają wolną rękę w tym samym czasie, kiedy wszyscy, którzy nie zgadzają się z tą technologią, znajdą się na celowniku prawa.
Wszędzie opozycja spotyka się z przemocą.
W ubiegłym miesiącu w La Leonesa, w Argentynie, 100 bandytów zaatakowało miejscowych rolników, którzy zebrali się, aby usłyszeć naukowy wykład na temat toksyczności glifosatu, głównego składnika monsantowego Roundupu. Władze prowincji Chaco poprzednio zgłosiły potrojenie występowania nowotworów u dzieci i czterokrotny wzrost liczby występowania wad wrodzonych u dzieci w tym regionie w okresie ostatnich 10 lat, od kiedy to zaczęła się „ekspansja glifosatu i innych opryskiwaczy w tym regionie.”
Firma Monsanto zatrudniając armię najemników i byłych agentów CIA jest śmiertelnie zdecydowana, by chronić swoje śmiercionośne produkty. Jednak ten kontrakt to dalsza dyskredytacja tej kompanii. Społeczeństwo zobaczy teraz jeszcze bardziej ponury obraz tej firmy, która przyniosła nam Agent Orange, PCB, rBST, DDT, aspartam, a teraz oddział zabójców.
Rady Ananda rozpoczęła blogowanie w 2004 roku. Jej prace pojawiały się w kilku różnych publikacjach drukowanych, m. in. w trzech książkach na temat oszustw wyborczych. Pracowała dla prawników w dziale rozpoznań, inwestygacji i jako asystentka. Ukończyła rolnictwo na uniwersytecie stanowym Ohio.
Źródło: Sabotaż MONSANTO
