Miód pitny w domu
Miód pitny jest najdłużej znanym w Polsce napojem alkoholowym. Był wyrabiany i spożywany od czasów średniowiecznych. Można go z łatwością przyrządzić w warunkach domowych. Poniżej znajdziesz dwa przepisy na miód pitny.
Produkowanie i picie miodu ma w Polsce wielowiekową tradycję. Została nawet usankcjonowana w 1948 roku ustawą o produkcji win, moszczów winnych i miodów pitnych oraz o obrocie tymi produktami. Miody pitne według tradycji dzieli się na półtoraki, dwójniaki, trójniaki i czworaki. Półtoraki, to miody, dla których brzeczka powstaje z jednej jednostki objętości miodu rozcieńczonej połową jednostki objętości wody; dwójniak zawiera jedna jednostkę miodu i jedną jednostkę wody, trójniak – jedną jednostkę miodu i dwie jednostki wody, zaś czwórniak – jedną jednostkę miodu i trzy jednostki wody.
Jak przygotować samemu miód pitny dwójniak? Potrzebne nam będą: 2l świeżego, płynnego miodu (patoki), 4l wody, 3 dag kwasku cytrynowego, 8g suszonych jagód jałowca, 5g suszonego kwiatu czarnego bzu oraz pożywka dla drożdży (ok. 4-5g fosforanu amonowego, drożdże winne). Miód oraz przegotowaną, ostudzoną wodę wlać do garnka z grubym dnem. Podgrzać na małym ogniu bez przykrycia, od czasu do czasu mieszając i usuwając pianę. Dodać kwasek cytrynowy. Tak otrzymany płyn nazywa się właśnie brzeczką. Brzeczka łatwo kipi, dlatego trzeba podgrzewać ją woli. Gdy ilość brzeczki wyraźnie zmniejszy się podczas gotowania, trzeba dodać suszone owoce jałowca i suszony kwiat bzu umieszczone w lnianym woreczku. Nadal trzeba zbierać szumowiny podczas gotowania (ok. 30 minut). Następnie wyjąc woreczek i oziębić miód do temperatury pokojowej. Po czym dodać pożywkę dla drożdży i drożdże winne w proporcji odpowiedniej do ilości płynu. Odstawić tak przygotowany miód w butli w ciepłe miejsce, a po tygodniu przelać do gąsiorka z rurką fermentacyjną. Po zakończeniu fermentacji przelać miód do butelek. Im dłużej miód będzie leżakował tym będzie smaczniejszy. Czas oczekiwania to 6 miesięcy.
Bardzo łatwo robi się także miód pitny sycony – trójniak. Potrzebne są: 3 i 1/2 l miodu pszczelego, 6 i ½ l wody, 6g chmielu, 10-15 płatków dzikich róż fałdzistych, 2-3 g kłącza kosaćca, 5g pożywki drożdżowej (drożdże typu tokaj, madera lub sherry). Nastaw należy przygotować w balonie 12-15 l. Do brzeczki miodowej dodać chmiel, suszone lub świeże płatki róży i rozdrobnione kłącza kosaćca oraz drożdżową matkę. Nastaw poddać fermentacji, przelać dopiero po pół roku. Po roku leżakowania napój nadaje się do picia. Z biegiem lat nabiera głębszego i szerszego bukietu smakowego. Miody pitne otrzymuje się poprzez fermentacje alkoholową z brzeczki miodowej, czyli wodnego roztworu miodu pszczelego poddanego fermentacji przy użyciu drożdży winiarskich, z różnymi dodatkami. Zamiast wody do rozpuszczenia miodu można używać moszczu owocowego i wtedy otrzymamy miód pitny owocowy.
Źródło: Miód pitny w domu
