Apteczka miodem płynąca

Paracelsus, lekarz i przyrodnik, zwany ojcem nowożytnej medycyny, mawiał, że nasze łąki i lasy to apteki. Naturalnym lekiem jest m. in. miód. Reguluje przemianę materii, działa przeciwbakteryjnie i oczyszczająco. Pomaga w leczeniu chorób układu oddechowego, serca, skóry mięśni czy stawów.

Dla sercowców

Za pasem jesień. Chłodne, deszczowe dni sprzyjają przeziębieniom. I zaczyna się: prychanie, zatkany nos, palące gardło, kaszel. Po co sięgnąć w takiej sytuacji? Często nie obywa się bez wizyty u internisty, ale jeśli dolegliwości nie są nasilone i decydujemy się działać sami, nie zapominajmy o miodzie.

– Miód w schorzeniach układu oddechowego działa przeciwdrobnoustrojowo, przeciwzapalnie, wykrztuśnie, odpornościowo i wzmacniająco. Posiada także właściwości przeciwalergiczne i dlatego wykorzystywany jest w leczeniu astmy i kataru siennego – pisze dr Edward Kałużny, właściciel wytwórni leków naturalnych „Apiherba”, która ma swoją siedzibę w pałacu w Witosławiu, gm. Osieczna.

Pamiętajmy jednak, że miodu nie należy podgrzewać do temperatury powyżej 40 st. C, ponieważ wraz z jej wzrostem traci on swoje lecznicze właściwości. Jak przyznaje Edward Kałużny, w schorzeniach układu oddechowego, jak również innych, zalecane dawki miodu to: niemowlęta – 7 g, dzieci od 4 do 16 lat – 10-40 g, dorośli 40 – 60 g. Podane ilości należy przyjmować dziennie w dwóch dawkach, przy czym profilaktycznie stosuje się dolne, a leczniczo górne limity.

Dzieci i dorośli

Dzięki dużej zawartości cukrów prostych (glukozy oraz fruktozy) miód jest pomocy osobom chorującym na serce. Sięga się po niego w zaburzeniach rytmu serca, nerwicy, zapaleniu mięśnia sercowego czy dusznicy bolesnej. Zastępując miodem cukier, zahamujemy rozwój miażdżycy. Miód znany jest również z tego, że pomaga w leczeniu chorób układu pokarmowego.

– To cenny środek dietetyczny w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy. W czasie choroby wrzodowej żołądka należy podawać miód na 1,5 – 2 godziny przed posiłkami lub 3 godziny po nich. Picie ciepłego roztworu miodu przyspiesza jego wchłanianie, nie drażni jelit i obniża kwasowość – przyznaje dr Edward Kałużny, zdradzając również, że nieżyt jelit u dzieci powyżej jednego roku życia szybko zniknie, gdy będziemy podawać maluchowi czarną herbatę osłodzoną łyżeczką miodu i dwa razy dziennie jedno dojrzałe jabłko.

Jako afrodyzjak…

Okład z miodu stosuje się na ropnie, ropowice, czyraki, krosty czy liszaje. Sięgają po niego osoby cierpiące na choroby układu moczowo – płciowego, nerwowego, wzroku czy mające problemy z przemianą materii. Stosuje się go również w kosmetyce, co również znane jest od wieków. Wiadomo bowiem, że Poppea – żona cesarza Nerona, wykorzystywała go jako maseczkę kosmetyczną, a królowa Egiptu Kleopatra kąpała się w miodzie oraz oślim mleku.

– Miód wchodzi w skład toników, maseczek, mydła, jak również płynów do kąpieli. Kąpiel miodowa odpręża i rozluźnia, uelastycznia skórę, hartuje ją, odtruwa, dostarczając jednocześnie wielu substancji odżywczych – kończy dr Edward Kałużny.

Nie można też zapomnieć o miodzie jako afrodyzjaku. Od dawien dawna ludzie wymyślali różne potrawy czy napoje, których był składnikiem, a które wykazywały takie właśnie działanie. A zatem miód jako nektar miłosny? Dlaczego nie…?

ANNA MAĆKOWIAK

Dobroczynne właściwości miodu

Przeziębienie – 1 łyżkę suszonych owoców dzikiej róży dobrze umyć i zalać 1 szklanką wrzątku. Naczynie przykryć gazą i odstawić w ciemne miejsce na 10 – 12 godzin. Napój przecedzić, owoce wycisnąć, dodać 1 łyżkę miodu. Należy wypijać 1 szklankę dziennie.

Przeziębienie, grypa – pół kg obranych jabłek z usuniętymi gniazdkami nasiennymi ugotować w 0,5 l wody i przetrzeć. Do ciepłego przecieru dodać 150 g miodu. Stosować 3 razy dziennie po 1 – 2 łyżki.

Nadciśnienie, osłabienie mięśnia sercowego – do szklanki naparu sporządzonego z 1 łyżki owocu głogu i 1/2 l wody dodać 20 g miodu (1 łyżkę stołową). Pić po pół szklanki 3 razy dziennie.

Nadciśnienie – mieszamy 250 ml soku z marchwi, 250 ml soku z czarnej rzepy, 250 ml z czerwonych buraków i 250 g tartego chrzanu z 250 g miodu. Wcześniej starty chrzan zalać 60 mln wódki i odstawić na dobę. Po wymieszaniu dodajemy sok z 1 cytryny. Przez 2 miesiące pić 3 razy dziennie po 1 łyżce, na godzinę przed jedzeniem lub 2 -3 godziny po jedzeniu.

Anemia, awitaminoza – napar z 1 łyżki owoców dzikiej róży pozostawić pod przykryciem przez 15 minut, przecedzić i dodać 1 łyżkę miodu. Wypijać 1 szklankę dziennie.

Źródło: Edward Kałużny
„Pszczela apteczka”

panorama.media.pl