Serwis Ekologiczny

Ustawa o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich

Tekst ustawy przekazany do Senatu zgodnie z art. 52 regulaminu Sejmu

USTAWA
z dnia 1 kwietnia 2011 r.

o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami
i organizacji rynku wina[1])

Rozdział 1
Przepisy ogólne

Art. 1.
1. Ustawa reguluje:
1) zasady wyrobu fermentowanych napojów winiarskich oraz obrotu wyrobami winiarskimi;
2) zasady wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wyrobu i rozlewu wyrobów winiarskich;
3) organizację rynku wina;
4) zasady i tryb rejestracji nazw pochodzenia oraz oznaczeń geograficznych wyrobów winiarskich pozyskanych z winogron pochodzących z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Przepisów ustawy nie stosuje się do wyrobów winiarskich wyrobionych domowym sposobem na użytek własny i nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu.
3. Ustawa nie narusza przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
4. Zasady znakowania wyrobów winiarskich są określone w przepisach o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Art. 2.
Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) alkohol rektyfikowany – alkohol, o którym mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającym rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz. Urz. UE L 39 z 13.02.2008, str. 16, z późn. zm.) w załączniku I w pkt 1;
2) aromatyzowanie – dodanie przy wyrobie fermentowanych napojów winiarskich substancji aromatycznych, ziół lub przypraw korzennych, dozwolonych na podstawie przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia;
3) barwienie – dodanie przy wyrobie fermentowanych napojów winiarskich barwników lub cukru palonego, dozwolonych na podstawie przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia, lub moszczów, soków i soków zagęszczonych uzyskanych z owoców innych niż winogrona;
4) cukier palony – produkt uzyskany wyłącznie w wyniku kontrolowanego ogrzewania sacharozy bez zasad, kwasów nieorganicznych lub innych dodatków chemicznych;
5) destylat – destylat pochodzenia rolniczego, o którym mowa w rozporządzeniu wymienionym w pkt 1 w załączniku I w pkt 2;
6) destylat miodowy – destylat uzyskany z miodu, miodu pitnego lub miodu pitnego markowego;
7) destylat owocowy – destylat uzyskany z owoców innych niż winogrona lub z wina owocowego;
destylat winogronowy – destylat uzyskany z winogron lub wina;
9) dodatek alkoholu – dodany do fermentowanych napojów winiarskich alkohol rektyfikowany lub destylat;
10) dokwaszanie – czynność technologiczną stosowaną w celu zwiększenia kwasowości fermentowanego napoju winiarskiego;
11) dozwolona substancja aromatyczna lub dozwolona substancja dodatkowa – składnik żywności o właściwościach aromatycznych lub substancję dodatkową, o których mowa odpowiednio w art. 3 ust. 3 pkt 34a lub 36 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914, Nr 182, poz. 1228 i Nr 230, poz. 1511);
12) nalew – roztwór wodno-alkoholowy uzyskany w wyniku maceracji owoców innych niż winogrona, świeżych lub utrwalonych dozwolonymi metodami fizykochemicznymi, całych lub rozdrobnionych, miodu, ziół lub przypraw korzennych w alkoholu rektyfikowanym, destylacie owocowym lub destylacie miodowym, z możliwością dodania cukru lub cukru płynnego;
13) nastaw na cydr – mieszaninę sporządzoną przy użyciu całych lub rozdrobnionych jabłek, moszczu jabłkowego, soku jabłkowego lub zagęszczonego soku jabłkowego, z możliwością dodania wody, sacharozy, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, glukozy, syropu glukozowego, syropu glukozowo-fruktozowego, fruktozy, drożdży, pożywek lub kwasów spożywczych;
14) nastaw na miód pitny (brzeczka miodowa) – mieszaninę sporządzoną przy użyciu drożdży, miodu i wody, z możliwością dodania moszczu owocowego, soku owocowego, zagęszczonego soku owocowego, ziół, przypraw korzennych, sacharozy, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, pożywek lub kwasów spożywczych;
15) nastaw na miód pitny markowy – mieszaninę sporządzoną przy użyciu drożdży, miodu i wody, z możliwością dodania moszczu owocowego, soku owocowego, zagęszczonego soku owocowego, ziół, przypraw korzennych, pożywek lub kwasów spożywczych;
16) nastaw na perry – mieszaninę sporządzoną przy użyciu całych lub rozdrobnionych gruszek, moszczu gruszkowego, soku gruszkowego lub zagęszczonego soku gruszkowego, z możliwością dodania wody, sacharozy, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, glukozy, syropu glukozowego, syropu glukozowo-fruktozowego, fruktozy, drożdży, pożywek lub kwasów spożywczych;
17) nastaw na wino owocowe – mieszaninę sporządzoną przy użyciu owoców innych niż winogrona, całych lub rozdrobnionych, moszczu owocowego, soku owocowego lub zagęszczonego soku owocowego, uzyskanych z owoców innych niż winogrona, z możliwością dodania drożdży, wody, sacharozy, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, glukozy, syropu glukozowego, fruktozy, syropu glukozowo-fruktozowego, pożywek lub kwasów spożywczych;
18) nastaw na wino owocowe markowe – mieszaninę sporządzoną przy użyciu całych lub rozdrobnionych świeżych owoców innych niż winogrona lub moszczów uzyskanych z owoców innych niż winogrona, z możliwością dodania drożdży, wody, sacharozy, pożywek lub kwasów spożywczych;
19) nastaw na wino z soku winogronowego – mieszaninę sporządzoną przy użyciu moszczu winogronowego, zagęszczonego moszczu winogronowego, soku winogronowego lub zagęszczonego soku winogronowego, z możliwością dodania wody, sacharozy, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, glukozy, syropu glukozowego, fruktozy, syropu glukozowo-fruktozowego, drożdży, pożywek lub kwasów spożywczych;
20) odkwaszanie – czynność technologiczną stosowaną w celu zmniejszenia kwasowości fermentowanego napoju winiarskiego;
21) rok gospodarczy – rok gospodarczy, o którym mowa w art. 3 lit. ca rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (Dz. Urz. UE L 299 z 16.11.2007, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 1234/2007”;
22) rozlew – rozlewanie wyrobu winiarskiego do opakowań jednostkowych;
23) rzeczywista zawartość alkoholu – zawartość alkoholu w % objętościowych
w fermentowanych napojach winiarskich określoną przez liczbę jednostek objętości czystego alkoholu zawartą w 100 jednostkach objętości produktu, w temperaturze 20 °C;
24) sacharoza – cukier przemysłowy, cukier (cukier biały), cukier ekstra biały (cukier rafinowany);
25) rejestr chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych – rejestr, o którym mowa w art. 118n rozporządzenia nr 1234/2007.

Art. 3.
Wyrobami winiarskimi w rozumieniu ustawy są:
1) fermentowane napoje winiarskie, w tym:
a) miód pitny – będący napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 9 % do 18 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny (brzeczki miodowej), z możliwością dodania alkoholu, o którym mowa w art. 12 ust. 2, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6, dodania ziół lub przypraw korzennych lub barwienia wyłącznie cukrem palonym, o następujących proporcjach w wyrobie gotowym:
– jedna objętość miodu na trzy objętości wody albo wody z sokiem,
w przypadku czwórniaka,
– jedna objętość miodu na dwie objętości wody albo wody z sokiem,
w przypadku trójniaka,
– jedna objętość miodu na jedną objętość wody albo wody z sokiem,
w przypadku dwójniaka,
– jedna objętość miodu na połowę objętości wody albo wody z sokiem, w przypadku półtoraka,
b) miód pitny markowy – będący napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 9 % do 18 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny markowy, z możliwością dodania destylatu miodowego, słodzenia substancją, o której mowa w art. 6 ust. 1 pkt 7, dodania ziół lub przypraw korzennych lub barwienia wyłącznie karmelem powstałym z miodu, leżakowanym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, o następujących proporcjach w wyrobie gotowym:
– jedna objętość miodu na trzy objętości wody albo wody z sokiem,
w przypadku czwórniaka,
– jedna objętość miodu na dwie objętości wody albo wody z sokiem,
w przypadku trójniaka,
– jedna objętość miodu na jedną objętość wody albo wody z sokiem,
w przypadku dwójniaka,
– jedna objętość miodu na połowę objętości wody albo wody z sokiem, w przypadku półtoraka,
c) wino owocowe markowe – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 8,5 % do 15 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino owocowe markowe, bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, leżakowanym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy,
d) wino owocowe – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 8,5 % do 16 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino owocowe, bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, lub barwienia,
e) wino owocowe wzmocnione – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 16 % do 22 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino owocowe, z dodatkiem alkoholu rektyfikowanego lub destylatu miodowego lub owocowego, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, lub barwienia,
f) wino owocowe aromatyzowane – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 8,5 % do 18 % objętościowych, poddanym aromatyzowaniu substancjami innymi niż uzyskane z winogron, zawierającym co najmniej 75 % wina owocowego, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego lub destylatu miodowego lub owocowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia,
g) wino z soku winogronowego – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 8,5 % do 18 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino z soku winogronowego, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego lub destylatu winogronowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, lub barwienia,
h) aromatyzowane wino z soku winogronowego – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 6,5 % do 18 % objętościowych, poddanym aromatyzowaniu, zawierającym co najmniej 75 % wina z soku winogronowego, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego lub destylatu winogronowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, lub barwienia,
i) nalewka na winie owocowym – będąca napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 17 % do 22 % objętościowych, zawierającym co najmniej 60 % wina owocowego lub wina owocowego wzmocnionego oraz co najmniej 10 % nalewu, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego lub destylatu miodowego lub owocowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia,
j) aromatyzowana nalewka na winie owocowym – będąca napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 17 % do 22 % objętościowych, poddanym aromatyzowaniu substancjami innymi niż uzyskane z winogron, zawierającym co najmniej 60 % wina owocowego lub wina owocowego wzmocnionego oraz co najmniej 10 % nalewu, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego lub destylatu miodowego lub owocowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia,
k) nalewka na winie z soku winogronowego – będąca napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 17 % do 22 % objętościowych, zawierającym co najmniej 60 % wina z soku winogronowego oraz co najmniej 10 % nalewu, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego lub destylatu winogronowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, lub barwienia,
l) aromatyzowana nalewka na winie z soku winogronowego – będąca napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 17 % do 22 % objętościowych, poddanym aromatyzowaniu, zawierającym co najmniej 60 % wina z soku winogronowego oraz co najmniej 10 % nalewu, z możliwością dodania alkoholu rektyfikowanego, destylatu winogronowego, słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, lub barwienia,
m) napój winny owocowy lub miodowy – będący napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 4,5 % do 15 % objętościowych, otrzymanym z wina owocowego lub miodu pitnego i zawierającym co najmniej 50 % wina owocowego lub miodu pitnego albo otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino owocowe lub miód pitny o mniejszym udziale soków lub miodu, bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia,
n) aromatyzowany napój winny owocowy lub miodowy – będący napojem
o rzeczywistej zawartości alkoholu od 4,5 % do 15 % objętościowych, otrzymanym z wina owocowego lub miodu pitnego i zawierającym co najmniej 50 % wina owocowego lub miodu pitnego albo otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino owocowe lub miód pitny o mniejszym udziale soków lub miodu, bez dodatku alkoholu, poddanym aromatyzowaniu substancjami innymi niż uzyskane z winogron, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia,
o) wino owocowe niskoalkoholowe – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 0,5 % do 8,5 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na wino owocowe albo z wina owocowego w wyniku częściowego usunięcia alkoholu wyłącznie metodami fizycznymi, bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, lub barwienia,
p) aromatyzowane wino owocowe niskoalkoholowe – będące napojem
o rzeczywistej zawartości alkoholu od 0,5 % do 8,5 % objętościowych, zawierającym co najmniej 75 % wina owocowego lub wina owocowego niskoalkoholowego, bez dodatku alkoholu, poddanym aromatyzowaniu substancjami innymi niż uzyskane z winogron, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, lub barwienia,
q) cydr – będący napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 8,5 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na cydr, bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, lub dodania soku jabłkowego lub zagęszczonego soku jabłkowego,
r) perry – będące napojem o rzeczywistej zawartości alkoholu od 1,2 % do 8,5 % objętościowych, otrzymanym w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na perry, bez dodatku alkoholu, z możliwością słodzenia jedną lub wieloma substancjami, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, lub dodania soku gruszkowego lub zagęszczonego soku gruszkowego;
2) wyroby określone w:
a) rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych (Dz. Urz. WE L 149 z 14.06.1991, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 286, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1601/1991”,
b) rozporządzeniu nr 1234/2007.

Art. 4.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje fermentowanych napojów winiarskich określonych w art. 3 pkt 1 oraz szczegółowe wymagania organoleptyczne, fizyczne i chemiczne, jakie powinny spełniać te napoje, mając na względzie zapewnienie właściwej jakości handlowej poszczególnych fermentowanych napojów winiarskich.

Art. 5.
Do postępowania w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

Rozdział 2
Wyrób fermentowanych napojów winiarskich oraz obrót wyrobami winiarskimi

Art. 6.
1. Do słodzenia fermentowanych napojów winiarskich dopuszcza się stosowanie:
1) sacharozy, glukozy, fruktozy, zagęszczonego soku owocowego, cukru palonego lub miodu – w przypadku wina owocowego, wina owocowego wzmocnionego, wina owocowego niskoalkoholowego, cydru i perry;
2) sacharozy, glukozy, fruktozy, cukru palonego, moszczu winogronowego, zagęszczonego moszczu winogronowego, rektyfikowanego zagęszczonego moszczu winogronowego, soku winogronowego lub zagęszczonego soku winogronowego – w przypadku wina z soku winogronowego;
3) sacharozy, glukozy, fruktozy, syropu glukozowego, syropu glukozowo-fruktozowego, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, cukru palonego, miodu, moszczu owocowego, soku owocowego lub zagęszczonego soku owocowego – w przypadku wina owocowego aromatyzowanego, nalewki na winie owocowym, aromatyzowanej nalewki na winie owocowym, napoju winnego owocowego lub miodowego, aromatyzowanego napoju winnego owocowego lub miodowego i aromatyzowanego wina owocowego niskoalkoholowego;
4) sacharozy, glukozy, fruktozy, cukru płynnego, inwertowanego cukru płynnego, syropu glukozowego, syropu glukozowo-fruktozowego, cukru palonego, miodu, moszczu winogronowego, zagęszczonego moszczu winogronowego, rektyfikowanego zagęszczonego moszczu winogronowego, soku winogronowego lub zagęszczonego soku winogronowego – w przypadku aromatyzowanego wina z soku winogronowego, nalewki na winie z soku winogronowego i aromatyzowanej nalewki na winie z soku winogronowego;
5) sacharozy lub moszczu owocowego – w przypadku wina owocowego markowego;
6) miodu lub sacharozy – w przypadku miodu pitnego;
7) miodu – w przypadku miodu pitnego markowego.
2. Do słodzenia wina owocowego aromatyzowanego, aromatyzowanego wina owocowego niskoalkoholowego, aromatyzowanego napoju winnego owocowego lub miodowego dopuszcza się stosowanie moszczu winogronowego, zagęszczonego moszczu winogronowego, soku winogronowego lub zagęszczonego soku winogronowego, jeżeli nie spowoduje to zdominowania w wyrobie gotowym smaku, koloru lub zapachu właściwego dla owoców lub soków owocowych użytych do nastawu.
3. Do słodzenia fermentowanych napojów winiarskich dopuszcza się stosowanie określonych w przepisach o bezpieczeństwie żywności i żywienia substancji słodzących innych niż wymienione w ust. 1.

Art. 7.
1. Przy wyrobie fermentowanych napojów winiarskich dopuszcza się:
1) dodanie wody niezbędnej do korekty składu tych napojów, pod warunkiem że nie zmieni to ich charakteru;
2) użycie wody niezbędnej do przygotowania drożdży suszonych, dozwolonych substancji aromatycznych lub dozwolonych substancji dodatkowych dodawanych po zakończeniu fermentacji alkoholowej.
2. Woda, o której mowa w ust. 1:
1) powinna spełniać wymagania dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, określone w przepisach o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków;
2) pkt 1, nie może być dodana po zakończeniu fermentacji alkoholowej do korekty składu fermentowanych napojów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a–e, g, o, q oraz r.

Art. 8.
1. Ilość świeżych owoców, całych lub rozdrobnionych, użytych do sporządzania nastawu na wino owocowe markowe z dodatkiem wody, przypadająca na litr wody w nastawie, nie może być mniejsza niż:
1) 2,5 kilograma – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu jabłoni, gruszy lub truskawki;
2) 0,5 kilograma – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu agrestu, porzeczki, aronii, jarzębiny, róży, głogu, tarniny, rokitnika, berberysu, bzu czarnego, żurawiny, derenia lub borówki;
3) 1,5 kilograma – w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych.
2. Udział moszczu w nastawie na wino owocowe markowe nie może być mniejszy niż:
1) 60 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu jabłoni, gruszy lub truskawki;
2) 30 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu agrestu lub porzeczki;
3) 20 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu aronii, jarzębiny, róży, głogu, tarniny, rokitnika, berberysu, bzu czarnego, żurawiny, derenia lub borówki;
4) 50 % objętościowych – w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do nastawów mieszanych,
z uwzględnieniem proporcjonalnego udziału poszczególnych nastawów owocowych lub moszczów owocowych.

Art. 9.
1. Ilość owoców, całych lub rozdrobnionych, użytych do sporządzania nastawu na wino owocowe lub wino owocowe niskoalkoholowe, przypadająca na litr wody w nastawie, nie może być mniejsza niż:
1) 2 kilogramy – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu jabłoni, gruszy lub truskawki;
2) 0,5 kilograma – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu agrestu, porzeczki, aronii, jarzębiny, róży, głogu, tarniny, rokitnika, berberysu, bzu czarnego, żurawiny, derenia lub borówki;
3) kilogram – w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych.
2. Udział soku owocowego lub zagęszczonego soku owocowego, w przeliczeniu na moszcz owocowy, lub moszczu owocowego, w nastawie na wino owocowe lub wino owocowe niskoalkoholowe, nie może być mniejszy niż:
1) 60 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu jabłoni, gruszy lub truskawki;
2) 30 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu agrestu lub porzeczki;
3) 20 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu aronii, jarzębiny, róży, głogu, tarniny, rokitnika, berberysu, bzu czarnego, żurawiny, derenia lub borówki;
4) 50 % objętościowych – w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio do nastawów mieszanych,
z uwzględnieniem proporcjonalnego udziału poszczególnych owoców, soków lub moszczów owocowych.
4. Udział soku winogronowego lub moszczu winogronowego w nastawie na wino
z soku winogronowego w przeliczeniu na moszcz winogronowy nie może być mniejszy niż 75 % objętościowych.
5. Udział soku jabłkowego lub zagęszczonego soku jabłkowego, w przeliczeniu na moszcz jabłkowy, lub moszczu jabłkowego, w nastawie na cydr, nie może być mniejszy niż 60 % objętościowych.
6. Udział soku gruszkowego lub zagęszczonego soku gruszkowego, w przeliczeniu na moszcz gruszkowy, lub moszczu gruszkowego, w nastawie na perry, nie może być mniejszy niż 60 % objętościowych.
7. W przypadku sporządzania nastawu na cydr lub perry z dodatkiem wody, ilość owoców, całych lub rozdrobnionych, przypadająca na litr wody w nastawie nie może być mniejsza niż 2,5 kilograma.
8. Dopuszcza się dodanie:
1) jabłek, całych lub rozdrobnionych, soku jabłkowego lub zagęszczonego soku jabłkowego – do perry,
2) gruszek, całych lub rozdrobnionych, soku gruszkowego lub zagęszczonego soku gruszkowego – do cydru
– jeżeli nie spowoduje to zdominowania w wyrobie gotowym smaku, koloru lub zapachu właściwego dla owoców lub soków owocowych użytych do nastawu.

Art. 10.
1. Udział soku owocowego lub zagęszczonego soku owocowego, w przeliczeniu na moszcz owocowy, lub moszczu owocowego, w nastawie na wino owocowe stosowanym przy wyrobie napoju winnego owocowego otrzymanego wyłącznie w wyniku fermentacji alkoholowej tego nastawu, nie może być mniejszy niż:
1) 30 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu jabłoni, gruszy lub truskawki;
2) 15 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu agrestu lub porzeczki;
3) 10 % objętościowych – w przypadku jednorodnych nastawów z owocu aronii, jarzębiny, róży, głogu, tarniny, rokitnika, berberysu, bzu czarnego, żurawiny, derenia lub borówki;
4) 25 % objętościowych – w przypadku pozostałych jednorodnych nastawów owocowych.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio do nastawów mieszanych,
z uwzględnieniem proporcjonalnego udziału poszczególnych soków.

Art. 11.
Przy wyrobie napoju winnego miodowego otrzymanego w wyniku fermentacji alkoholowej nastawu na miód pitny udział miodu nie może być niższy niż 150 kilogramów miodu na 1.000 litrów nastawu na miód pitny.

Art. 12.
1. Przy wyrobie miodu pitnego dopuszcza się zastąpienie najwyżej 20 % wagowo miodu sacharozą, przyjmując, że 1 kilogram miodu odpowiada 0,7 kilograma sacharozy.
2. W ramach dozwolonego dodatku sacharozy, o którym mowa w ust. 1, dopuszcza się dodanie alkoholu rektyfikowanego lub destylatu miodowego do półtoraka i dwójniaka, przy czym 1 litr tego alkoholu lub destylatu w przeliczeniu na alkohol 100 % odpowiada 1,7 kilograma sacharozy.
3. Przy wyrobie miodu pitnego markowego dopuszcza się zastąpienie najwyżej 20 % wagowo miodu destylatem miodowym, przyjmując, że 1 litr destylatu miodowego w przeliczeniu na alkohol 100 % odpowiada 2,5 kilograma miodu.

Art. 13.
Do fermentowanego napoju winiarskiego nie dodaje się pozostałości odwarowej stanowiącej odpad przy produkcji destylatów.

Art. 14.
1. Przy wyrobie fermentowanego napoju winiarskiego dopuszcza się:
1) słodzenie zgodnie z art. 6;
2) dokwaszanie kwasem spożywczym organicznym albo odkwaszanie substancjami dozwolonymi na podstawie przepisów o bezpieczeństwie żywności i żywienia;
3) dodanie:
a) barwników lub karmelu w sposób określony w art. 3 pkt 1,
b) cukru palonego,
c) dwutlenku węgla,
d) soku owocowego, zagęszczonego soku owocowego, moszczu owocowego lub zagęszczonego moszczu winogronowego w sposób określony w art. 2 pkt 13–19 lub art. 3 pkt 1,
e) alkoholu w sposób określony w art. 3 pkt 1 lub art. 12 ust. 2,
f) wody w sposób określony w art. 2 pkt 13–19, art. 3 pkt 1 lub art. 7.
2. Przy wyrobie fermentowanego napoju winiarskiego poddanego aromatyzowaniu dopuszcza się:
1) wykonanie czynności, o których mowa w ust. 1;
2) dodanie soku owocowego innego niż użyty do nastawu, po zakończeniu fermentacji.
3. Przy wyrobie fermentowanego napoju winiarskiego niepoddanego aromatyzowaniu dopuszcza się, po zakończeniu fermentacji, dodanie soku owocowego innego niż użyty do nastawu, jeżeli nie spowoduje to zdominowania w wyrobie gotowym smaku, koloru lub zapachu właściwego dla owoców lub soków owocowych użytych do nastawu.
4. Przepisu ust. 1 pkt 3 lit. a nie stosuje się do wyrobu miodu pitnego.
5. Przepisów ust. 1 pkt 3 lit. b i c nie stosuje się do wyrobu miodu pitnego markowego.
6. Dopuszcza się aromatyzowanie miodu pitnego oraz miodu pitnego markowego alkoholowym wyciągiem z ziół aromatycznych i przypraw korzennych lub przez gotowanie brzeczki miodowej z ziołami i przyprawami korzennymi (sycenie brzeczki) lub wyciągiem ziołowo-korzennym sporządzonym na miodzie pitnym.
7. Soku winogronowego, z wyłączeniem przypadku określonego w art. 6 ust. 2, nie używa się do wyrobu fermentowanych napojów winiarskich innych niż określone w art. 3 pkt 1 lit. g oraz h.

Art. 15.
1. Zasady obrotu hurtowego i sprzedaży detalicznej wyrobów winiarskich są określone w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości
i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473, z późn. zm.[2])), z tym że do obrotu mogą być wprowadzane wyłącznie wyroby winiarskie:
1) w przypadku wyrobów winiarskich, dla których wymagania zostały określone w przepisach Unii Europejskiej – spełniające wymagania określone w:
a) rozporządzeniu nr 1601/1991, rozporządzeniu nr 1234/2007 lub przepisach wydanych w trybie tych rozporządzeń lub
b) przepisach wydanych w trybie rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 z dnia 29 kwietnia 2008 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1493/1999, (WE) nr 1782/2003, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 3/2008 oraz uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 2392/86 i (WE) nr 1493/1999 (Dz. Urz. UE L 148 z 06.06.2008, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 479/2008”;
2) w przypadku wyrobów winiarskich, dla których wymagania nie zostały określone w przepisach Unii Europejskiej:
a) spełniające wymagania określone w ustawie albo
b) dopuszczone do obrotu na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej albo terytorium państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego w zakresie, w jakim korzystają ze swobody przepływu towarów na podstawie umów zawartych ze Wspólnotą Europejską.
2. Wymagań, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do wyrobów winiarskich,
o których mowa w:
1) art. 3 pkt 1, przeznaczonych wyłącznie do wywozu z obszaru celnego Unii Europejskiej, jeżeli odmienne wymagania wynikają z umów międzynarodowych albo zostały inaczej określone przez odbiorcę tych wyrobów;
2) art. 3 pkt 2, przeznaczonych wyłącznie do wywozu z obszaru celnego Unii Europejskiej, jeżeli wynika to z rozporządzenia nr 1601/1991, rozporządzenia nr 1234/2007 lub przepisów wydanych w trybie tych rozporządzeń lub w trybie rozporządzenia nr 479/2008.

Art. 16.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób wyrobu fermentowanych napojów winiarskich określonych w art. 3 pkt 1 oraz metody analiz tych napojów do celów urzędowej kontroli
w zakresie jakości handlowej, mając na względzie zapewnienie jednolitych standardów w zakresie jakości handlowej oraz metod wyrobu i analizy fermentowanych napojów winiarskich.

Rozdział 3
Wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wyrobu i rozlewu
wyrobów winiarskich

Art. 17.
1. Działalność gospodarcza w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593) i wymaga uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, zwanego dalej „rejestrem”.
2. Działalność gospodarcza w zakresie wyrobu wyrobów winiarskich może również obejmować rozlew wyrobionych wyrobów winiarskich.
3. Wymagania w zakresie uzyskania wpisu do rejestru nie stosuje się do przedsiębiorców, którzy wyłącznie wyrabiają i rozlewają wino uzyskane z winogron pochodzących z upraw własnych.

Art. 18.
1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, z wyłączeniem przedsiębiorcy spełniającego wymagania określone w art. 19 ust. 3 oraz przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 17 ust. 3, spełniającego wymagania określone w art. 24 ust. 1:
1) opracowuje w formie pisemnej i wdraża system kontroli wewnętrznej wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, obejmujący w szczególności określenie:
a) częstotliwości i sposobu pobierania próbek do badań jakości tych wyrobów,
b) metod przeprowadzania badań jakości, o których mowa w lit. a,
c) sposobu postępowania z wyrobami winiarskimi niespełniającymi wymagań w zakresie jakości;
2) posiada plan obiektów budowlanych przeznaczonych do wykonywania tej działalności, obejmujący w szczególności pomieszczenia produkcyjne, magazynowe, socjalne i sanitarne, z zaznaczeniem:
a) linii technologicznych,
b) dróg przemieszczania surowców i gotowych wyrobów,
c) stanowisk pracy;
3) wyznacza osobę odpowiedzialną za kontrolę jakości wyrobów winiarskich;
4) dysponuje obiektami budowlanymi wyposażonymi w:
a) zbiorniki do magazynowania i przechowywania wyrobów winiarskich, których całkowita pojemność technologiczna wynosi co najmniej 50 % miesięcznej wielkości wyrobu wyrobów winiarskich, o których mowa w art. 3 pkt 2, lub 75 % miesięcznej wielkości wyrobu fermentowanych napojów winiarskich, a w przypadku rozlewu wyrobów winiarskich – co najmniej 25 % miesięcznej wielkości rozlewu,
b) urządzenia filtracyjne zapewniające uzyskanie wymaganej klarowności wyrobu winiarskiego,
c) urządzenia do przygotowania opakowań jednostkowych, w szczególności urządzenia do ich mycia i odkażania,
d) urządzenia do napełniania wyrobem winiarskim opakowań jednostkowych,
e) urządzenia laboratoryjne umożliwiające przeprowadzenie badań jakości, o których mowa w pkt 1 lit. a
– co potwierdza pozytywna opinia techniczno-technologiczna wydana przez właściwego ze względu na planowane miejsce wykonywania tej działalności wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwanego dalej „wojewódzkim inspektorem”;
5) zapewnia spełnianie przez obiekty budowlane i urządzenia, o których mowa w pkt 4 lit. b–e, wymagań określonych w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska, co potwierdza zaświadczenie wydane przez komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, państwowego powiatowego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska właściwych ze względu na planowane miejsce wykonywania tej działalności.
2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, może wykonywać działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, jeżeli:
1) posiada tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których ma być wykonywana ta działalność;
2) nie był karany za przestępstwo przeciwko mieniu lub wiarygodności dokumentów, a w przypadku przedsiębiorcy będącego:
a) osobą prawną – której żaden z członków zarządu nie był karany za przestępstwo przeciwko mieniu lub wiarygodności dokumentów,
b) spółką jawną – której żaden ze wspólników nie był karany za przestępstwa, o których mowa w lit. a, a w przypadku wspólników będących osobą prawną – żaden z członków zarządu nie był karany za te przestępstwa,
c) spółką komandytową albo spółką komandytowo-akcyjną – której żaden
z komplementariuszy nie był karany za przestępstwa, o których mowa w lit. a;
3) nie zalega z należnościami wobec Skarbu Państwa oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.
3. Wymagań, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c i d, nie stosuje się do przedsiębiorców ubiegających się o wpis do rejestru wyłącznie w zakresie wyrobu wyrobów winiarskich.

Art. 19.
1. Przedsiębiorca, który wyrabia i rozlewa w danym roku kalendarzowym
z przeznaczeniem do wprowadzenia do obrotu:
1) wino owocowe markowe albo cydr lub perry, uzyskane z własnych upraw drzew lub krzewów owocowych, może wyrobić i rozlać nie więcej niż:
a) 5.000 litrów – w przypadku wina owocowego markowego albo
b) 10.000 litrów – w przypadku cydru lub perry;
2) miód pitny markowy, może go wyrobić i rozlać nie więcej niż z 500 litrów miodu uzyskanego z własnej pasieki.
2. W ramach limitu wyrobu i rozlewu:
1) wina owocowego markowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, dopuszcza się wyrób cydru lub perry, przy czym wielkość limitu oblicza się, stosując proporcję litr niewykorzystanego limitu dla wina owocowego markowego do 2 litrów cydru lub perry;
2) cydru i perry, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b, dopuszcza się wyrób wina owocowego markowego, przy czym wielkość limitu oblicza się, stosując proporcję litr niewykorzystanego limitu dla cydru lub perry do 0,5 litra wina owocowego markowego.
3. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1:
1) spełnia wymagania, o których mowa w art. 18 ust. 1 pkt 1;
2) zabezpiecza i usuwa odpady powstające podczas wyrobu wyrobów winiarskich;
3) wyznacza osobę odpowiedzialną za kontrolę jakości wyrobów winiarskich.
4. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może wyrabiać i rozlewać wino owocowe markowe, cydr lub perry, jeżeli:
1) posiada tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których jest prowadzony wyrób i rozlew tych wyrobów;
2) posiada tytuł prawny co najmniej do 1 hektara gruntu rolnego obsadzonego drzewami lub krzewami owocowymi;
3) spełnia warunek, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2.
5. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, może wyrabiać i rozlewać miód pitny markowy, jeżeli:
1) posiada tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których jest prowadzony wyrób i rozlew tego miodu;
2) prowadzi pasiekę spełniającą wymagania określone dla produkcji miodu w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307, z późn. zm.[3]));
3) spełnia warunek, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2.

Art. 20.
1. Rejestr prowadzi minister właściwy do spraw rynków rolnych.
2. Wpisu do rejestru dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy.
3. W przypadku przedsiębiorcy, o którym mowa w art. 17 ust. 1 lub 2, wniosek
zawiera:
1) firmę przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres;
2) numer:
a) w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym albo ewidencji działalności gospodarczej, o ile przedsiębiorca taki numer posiada,
b) identyfikacji podatkowej (NIP), o ile przedsiębiorca taki numer posiada,
c) identyfikacyjny krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON), o ile przedsiębiorca taki numer posiada;
3) określenie rodzaju działalności gospodarczej, która będzie wykonywana;
4) wskazanie miejsca lub miejsc wykonywania działalności gospodarczej;
5) oświadczenie, że przedsiębiorca w dniu złożenia wniosku spełnia wymagania określone w art. 18 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 2 pkt 2 i 3.
4. W przypadku przedsiębiorcy spełniającego wymagania określone w art. 19, wniosek zawiera:
1) dane, o których mowa w ust. 3 pkt 1–4;
2) oświadczenie, że przedsiębiorca w dniu złożenia wniosku:
a) spełnia wymagania określone w art. 18 ust. 2 pkt 2 i 3,
b) posiada tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których jest prowadzony wyrób i rozlew wina owocowego markowego, cydru, perry lub miodu pitnego markowego,
c) posiada tytuł prawny do gruntu rolnego, o którym mowa w art. 19 ust. 4 pkt 2 – w przypadku wyrobu wina owocowego markowego, cydru lub perry,
d) prowadzi pasiekę, o której mowa w art. 19 ust. 5 pkt 2 – w przypadku wyrobu i rozlewu miodu pitnego markowego.
5. W przypadku złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 4 pkt 2 lit. c, do wniosku dołącza się informację o łącznej powierzchni i lokalizacji gruntu rolnego, o którym mowa w art. 19 ust. 4 pkt 2, zawierającą wskazanie:
1) województwa, powiatu i gminy;
2) nazwy oraz numeru obrębu ewidencyjnego;
3) numeru arkusza mapy i numeru działki ewidencyjnej.
6. Oświadczenia, o których mowa w ust. 3 pkt 5 i ust. 4 pkt 2, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań.

Art. 21.
1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru lub zaświadczenie o zmianie wpisu w rejestrze, z podaniem daty wpisu lub zmiany wpisu.
2. Rejestr zawiera dane, o których mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1–4.
3. Rejestr może być prowadzony w systemie teleinformatycznym.
4. Rejestr jest jawny.

Art. 22.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych wydaje decyzję zakazującą wykonywania przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich w przypadkach określonych w:
1) ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej;
2) art. 52 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z późn. zm.[4])).

Art. 23.
1. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich zawiadamia ministra właściwego do spraw rynków rolnych o zakończeniu lub zawieszeniu wykonywania tej działalności, w terminie 14 dni od dnia jej zakończenia lub zawieszenia.
2. W sprawach dotyczących wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, w zakresie nieuregulowanym w ustawie, stosuje się przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Art. 24.
1. Przedsiębiorca określony w art. 17 ust. 3 niepodlegający, na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, obowiązkowi wyrobu wina w składzie podatkowym:
1) spełnia warunki określone w art. 18 ust. 1 pkt 1 i art. 19 ust. 3 pkt 2;
2) wyznacza osobę odpowiedzialną za:
a) prowadzenie rejestru przychodu i rozchodu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 36 rozporządzenia Komisji (WE) nr 436/2009 z dnia 26 maja 2009 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do rejestru winnic, obowiązkowych deklaracji i sporządzania informacji na potrzeby monitorowania rynku, dokumentów towarzyszących przewozowi produktów i rejestrów prowadzonych w sektorze wina (Dz. Urz. UE L 128 z 27.05.2009, str. 15, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 436/2009”,
b) kontrolę jakości wyrabianego i rozlewanego wina,
c) wystawianie dokumentu towarzyszącego, o którym mowa w art. 185c ust. 1 rozporządzenia nr 1234/2007.
2. Przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, może wyrabiać i rozlewać wino uzyskane z winogron pochodzących z upraw własnych, z przeznaczeniem do wprowadzenia do obrotu, jeżeli:
1) posiada tytuł prawny do obiektów budowlanych, w których jest prowadzony wyrób takiego wina;
2) spełnia warunek, o którym mowa w art. 18 ust. 2 pkt 2.
3. Prezes Agencji Rynku Rolnego, zwanej dalej „Agencją”, kontroluje spełnianie wymagań określonych w ust. 2, w trybie i na zasadach określonych dla czynności sprawdzających w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z późn. zm.[5])).

Rozdział 4
Uprawa winorośli przeznaczonej do pozyskiwania winogron do wyrobu wina

Art. 25.
Do wyrobu wina używa się wyłącznie winogron zebranych z krzewów odmian winorośli spełniających wymagania określone w art. 120a ust. 2 rozporządzenia nr 1234/2007.

Art. 26.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w przypadku gdy wielkość wyrobu wina, o której mowa w art. 120a ust. 3 rozporządzenia nr 1234/2007, zostanie przekroczona, określi, w drodze rozporządzenia, listę odmian winorośli przeznaczonych do uprawy w celu pozyskiwania winogron do wyrobu wina, mając na względzie wymagania określone w art. 120a ust. 2 rozporządzenia nr 1234/2007 oraz informację, o której mowa w art. 29 ust. 4 pkt 3 lit. c.

Art. 27.
1. Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa przeprowadza kontrole upraw winorośli, z których winogrona są przeznaczone do wyrobu wina.
2. Kontrole, o których mowa w ust. 1, są przeprowadzane w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 849, z późn. zm.[6])) w rozdziale 5 i mają na celu:
1) ustalenie zgodności ze stanem faktycznym informacji, o której mowa w art. 29 ust. 4 pkt 3;
2) sprawdzenie, czy odmiany winorośli uprawiane na działkach ewidencyjnych podanych w informacji, o której mowa w art. 29 ust. 4 pkt 3, spełniają wymagania określone w art. 120a ust. 2 rozporządzenia nr 1234/2007.
3. W przypadku stwierdzenia na działce ewidencyjnej, o której mowa w art. 29 ust. 4 pkt 3 lit. c, prowadzenia uprawy winorośli, która:
1) nie spełnia wymagań określonych w art. 120a ust. 2 lit. a i b rozporządzenia nr 1234/2007, wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa wydaje decyzję zakazującą wyrabiania wina z winogron pozyskanych z tej działki;
2) spełnia wymagania określone w przepisach art. 120a ust. 2 lit. a i b rozporządzenia nr 1234/2007 oraz winorośli, która nie spełnia tych wymagań, wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa wydaje decyzję zakazującą wyrabiania wina z winogron pozyskanych z tej części działki, na której znajduje się winorośl niespełniająca wymagań określonych w art. 120a ust. 2 lit. a i b rozporządzenia nr 1234/2007.
4. Od decyzji, o której mowa w ust. 3, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa, w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia.
5. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa przekazuje Prezesowi Agencji informację o ostatecznych decyzjach, o których mowa w ust. 3, w terminie do dnia 15 października każdego roku.
6. Informacja, o której mowa w ust. 5, zawiera:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres każdego z przedsiębiorców, któremu wydano decyzję;
2) datę wydania decyzji i jej numer;
3) określenie powierzchni uprawy winorośli, z której jest zakazane pozyskiwanie winogron do wyrobu wina, ze wskazaniem:
a) województwa, powiatu i gminy,
b) nazwy oraz numeru obrębu ewidencyjnego,
c) numeru arkusza mapy, numeru działki lub działek ewidencyjnych.

Rozdział 5
Organizacja rynku wina

Art. 28.
Wyrób wina z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczonego do wprowadzenia do obrotu, wymaga uzyskania wpisu do ewidencji przedsiębiorców wyrabiających wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwanej dalej „ewidencją”.

Art. 29.
1. Ewidencję prowadzi Prezes Agencji.
2. Wpisu do ewidencji dokonuje się na wniosek przedsiębiorcy, na każdy rok gospodarczy, w którym będzie wyrabiane wino, w terminie do dnia 1 sierpnia.
3. Wniosek o wpis do ewidencji składa się do Prezesa Agencji, na formularzu opracowanym przez Agencję i udostępnionym na stronie internetowej Agencji, w terminie do dnia 30 czerwca roku poprzedzającego rok gospodarczy, którego dotyczy składany wniosek.
4. Wniosek o wpis do ewidencji zawiera:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres przedsiębiorcy, a w przypadku gdy przedsiębiorca nie posiada uprawy winorośli, z której winogron wyrabia się wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu – również imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres właściciela uprawy winorośli;
2) określenie miejsca wyrobu wina;
3) informację o lokalizacji uprawy winorośli, z której winogron wyrabia się wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, zawierającą wskazanie:
a) województwa, powiatu i gminy,
b) nazwy oraz numeru obrębu ewidencyjnego,
c) numeru arkusza mapy i numeru działki ewidencyjnej, z podaniem nazw odmian winorośli tam uprawianych oraz całkowitej powierzchni tej uprawy;
4) informację o całkowitej powierzchni upraw winorośli innych niż określone w pkt 3.
5. Wniosek o wpis do ewidencji, w przypadku gdy w poprzednim roku gospodarczym przedsiębiorca został wpisany do ewidencji, a informacje wymienione
w ust. 4 nie uległy zmianie, zawiera następujące dane:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;
2) numer wpisu do ewidencji zawarty w decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 3 pkt 1.
6. Wniosek o skreślenie z ewidencji w trakcie trwania roku gospodarczego, na który dokonano wpisu do ewidencji, składa się, w formie pisemnej, do Prezesa Agencji.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 6, zawiera następujące dane:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres przedsiębiorcy;
2) numer wpisu do ewidencji zawarty w decyzji, o której mowa w art. 30 ust. 3 pkt 1.

Art. 30.
1. Ewidencja zawiera dane, o których mowa w art. 29 ust. 4.
2. Ewidencja jest prowadzona w systemie teleinformatycznym lub w formie papierowej.
3. Prezes Agencji wydaje decyzję o:
1) wpisie do ewidencji;
2) skreśleniu z ewidencji.
4. Prezes Agencji przekazuje corocznie, w terminie do dnia 15 sierpnia, informacje, o których mowa w art. 29 ust. 4:
1) pkt 1 i 2 – Głównemu Inspektorowi Jakości Handlowej Artykułów Rolno- -Spożywczych, zwanemu dalej „Głównym Inspektorem”;
2) pkt 1 i 3 – Głównemu Inspektorowi Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

Art. 31.
Prezes Agencji skreśla z ewidencji w przypadku:
1) niezłożenia wniosku, o którym mowa w art. 29 ust. 2, na następny rok gospodarczy;
2) złożenia wniosku o skreślenie z ewidencji w trakcie trwania roku gospodarczego, na który wydano decyzje o wpisie do ewidencji;
3) otrzymania od Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa informacji, o której mowa w art. 27 ust. 5;
4) stwierdzenia, w wyniku przeprowadzonej kontroli, że nie są spełnione wymagania określone w art. 24 ust. 2.

Art. 32.
1. W przypadku skreślenia z ewidencji, o którym mowa w art. 31 pkt 1 i 2, dopuszcza się wprowadzenie do obrotu wina w ilości nieprzekraczającej ilości podanej
w deklaracji produkcji, o której mowa w art. 9 rozporządzenia nr 436/2009, i deklaracji zapasów, o której mowa w art. 11 rozporządzenia nr 436/2009, złożonych do Agencji, za dany rok gospodarczy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji niezwłocznie przekazuje Głównemu Inspektorowi informację o skreśleniu z ewidencji oraz kopię deklaracji produkcji, o której mowa w art. 9 rozporządzenia nr 436/2009, i deklaracji zapasów, o której mowa w art. 11 rozporządzenia nr 436/2009, złożonych do Agencji za miniony rok gospodarczy.

Art. 33.
Prezes Agencji po otrzymaniu od Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa informacji, o której mowa w art. 27 ust. 5, wprowadza zmiany do ewidencji.

Art. 34.
W przypadku gdy decyzja, o której mowa w art. 27 ust. 3, stała się ostateczna, przedsiębiorca informuje wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa właściwego ze względu na lokalizację uprawy winorośli o terminach przeprowadzenia zbioru winogron przeznaczonych do wyrobu wina, nie później niż na 2 dni robocze przed terminem rozpoczęcia zbioru tych winogron.

Art. 35.
1. Przedsiębiorca wpisany do ewidencji składa Prezesowi Agencji deklarację o:
1) ilości win białych lub czerwonych wprowadzonych do obrotu w poprzednim roku gospodarczym, wyrobionych z winogron, moszczów winogronowych lub win gronowych – w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku;
2) szacowanej ilości wina, jaka będzie wyrobiona w danym roku gospodarczym – w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku;
3) produkcji, o której mowa w art. 9 rozporządzenia nr 436/2009 – w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku;
4) szacowanej ilości winogron lub moszczu winogronowego planowanych do zakupu oraz ich szacunkowym wykorzystaniu do wyrobu wina w danym roku gospodarczym – w terminie do dnia 30 października każdego roku;
5) zbiorach winogron, o których mowa w art. 8 rozporządzenia nr 436/2009 –
w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku;
6) zapasach, o których mowa w art. 11 rozporządzenia nr 436/2009 – w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku;
7) ilości usuniętych w poprzednim roku gospodarczym produktów ubocznych powstałych przy wyrobie wina lub moszczu winogronowego, w przypadku powstania obowiązku wycofania tych produktów, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia Komisji (WE) nr 555/2008 z dnia 27 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina w odniesieniu do programów wsparcia, handlu z krajami trzecimi, potencjału produkcyjnego oraz kontroli w sektorze wina (Dz. Urz. UE L 170 z 30.06.2008, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 555/2008” – w terminie do dnia 15 sierpnia każdego roku.
2. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 17 ust. 1 i 2, składa Prezesowi Agencji deklaracje:
1) o ilości win białych lub czerwonych wprowadzonych do obrotu w poprzednim roku gospodarczym, wyrobionych z winogron, moszczów winogronowych lub win gronowych ze wskazaniem państwa ich pochodzenia – w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku;
2) o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 oraz 5–7 – w terminach określonych w tych przepisach.
3. Przedsiębiorca wykonujący działalność gospodarczą, o której mowa w art. 17 ust. 1 i 2, w zakresie wyrobu win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych, o których mowa w rozporządzeniu nr 1601/1991, składa ministrowi do spraw rynków rolnych deklarację o ilości tych wyrobów winiarskich wprowadzonych do obrotu w poprzednim roku gospodarczym, z podaniem ilości winogron, moszczów winogronowych lub win gronowych użytych do ich wyrobu – w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku.
4. Osoba dostarczająca winogrona lub moszcz winogronowy przedsiębiorcy wykonującemu działalność gospodarczą, o której mowa w art. 17, wpisanemu do ewidencji, składa Prezesowi Agencji deklarację o:
1) zbiorach winogron, o których mowa w art. 8 rozporządzenia nr 436/2009 –
w terminie do dnia 15 stycznia każdego roku;
2) ilości winogron lub moszczu winogronowego, dostarczonych przedsiębiorcom wyrabiającym wino w danym roku gospodarczym – w terminie do dnia 30 października każdego roku.
5. Przedsiębiorca posiadający zezwolenie na obrót hurtowy, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, składa Prezesowi Agencji deklarację zapasów, o której mowa w art. 11 rozporządzenia nr 436/2009 – w terminie do dnia 31 sierpnia każdego roku.
6. Marszałek województwa właściwy ze względu na miejsce prowadzenia działalności przez przedsiębiorców określonych w ust. 5 przekazuje Prezesowi Agencji informację dotyczącą przedsiębiorców posiadających na obszarze województwa zezwolenia na obrót hurtowy, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zawierającą oznaczenie tych przedsiębiorców, ich siedzib i adresów oraz daty wydania i ważności tych zezwoleń – w terminie do dnia 10 czerwca każdego roku.
7. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzory formularzy deklaracji, o których mowa w ust. 1–5, mając na względzie wymagania określone w art. 12 rozporządzenia nr 436/2009 oraz art. 22 rozporządzenia nr 555/2008, a także zapewnienie prawidłowego monitorowania rynku wina.

Art. 36.
1. Prezes Agencji:
1) niezwłocznie informuje Głównego Inspektora o stwierdzonych przypadkach niezłożenia deklaracji, o której mowa w art. 35 ust. 1 pkt 5;
2) przekazuje:
a) ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych – zbiorcze zestawienie informacji, o których mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia nr 436/2009,
b) Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego – informacje, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. b (ii) i (iii) rozporządzenia nr 436/2009
– nie później niż 7 dnia roboczego przed upływem terminu określonego w art. 19 ust. 1 rozporządzenia nr 436/2009.
2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych przekazuje:
1) Komisji Europejskiej – informacje, o których mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia nr 436/2009;
2) Prezesowi Głównego Urzędu Statystycznego – informacje zawarte w deklaracjach, o których mowa w art. 35 ust. 3.
3. Prezes Głównego Urzędu Statystycznego przekazuje informacje, o których mowa w art. 19 ust. 1 lit. b (ii) i (iii) rozporządzenia nr 436/2009, do Urzędu Statystycznego Unii Europejskiej (Eurostat).

Art. 37.
1. Zgłoszenia zamiaru przeprowadzenia wzbogacania, odkwaszania i słodzenia, o których mowa w art. 12 i 13 rozporządzenia Komisji (WE) nr 606/2009 z dnia 10 lipca 2009 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do kategorii produktów winiarskich, praktyk enologicznych i obowiązujących ograniczeń (Dz. Urz. UE L 193 z 24.07.2009, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 606/2009”, składa się wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce wyrobu wina.
2. Zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia wzbogacania składa się nie później niż na 2 dni robocze przed planowanym terminem rozpoczęcia tego zabiegu.
3. Zgłoszenie zamiaru przeprowadzenia:
1) wzbogacania może być również złożone w sposób określony w art. 12 ust. 3 rozporządzenia nr 606/2009;
2) słodzenia przy spełnieniu wymagań określonych w rozporządzeniu nr 606/2009 w załączniku ID w ust. 5 w lit. c może być również złożone w sposób określony w rozporządzeniu nr 606/2009 w załączniku ID w ust. 5 w lit. b.
4. Zgłoszenia, o których mowa w ust. 1, składa osoba odpowiedzialna za kontrolę jakości, o której mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3 lub art. 19 ust. 3 pkt 3, na formularzach opracowanych przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwaną dalej „Inspekcją”, i udostępnionych na stronie internetowej Inspekcji.
5. W przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 12 ust. 4 rozporządzenia nr 606/2009, uniemożliwiających przeprowadzenie wzbogacania
w terminie podanym w zgłoszeniu, informuje się o tym, w formie pisemnej, wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce wyrobu wina, nie później niż w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym planowany termin rozpoczęcia wzbogacania.

Art. 38.
1. W przypadku, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007:
1) w załączniku XVa w pkt A w ust. 2, minister właściwy do spraw rynków rolnych może zezwolić na zwiększenie naturalnej objętościowej zawartości alkoholu, o której mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku III w części IIIa w ust. 16, przez przeprowadzenie wzbogacenia na warunkach określonych w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVa w pkt A i B;
2) w załączniku XVa w pkt B w ust. 6, minister właściwy do spraw rynków rolnych może zezwolić na przekroczenie całkowitej objętościowej zawartości alkoholu określonej w rozporządzeniu nr 1234/2007 w odniesieniu do:
a) win czerwonych, na zasadach określonych w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVa w pkt B w ust. 7,
b) win posiadających chronione nazwy pochodzenia lub chronione oznaczenia geograficzne.
2. Informację o zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rynków rolnych podaje do publicznej wiadomości na stronie internetowej urzędu obsługującego tego ministra.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym do występowania do Komisji Europejskiej o zwiększenie limitu wzbogacania w przypadku oraz na zasadach określonych w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVa w pkt A w ust. 3.

Art. 39.
1. W przypadku powstania obowiązku wycofania produktów ubocznych powstałych przy wyrobie wina, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia nr 555/2008, zamiar usunięcia tych produktów zgłasza się wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce wyrobu wina, ze wskazaniem miejsca składowania i terminu usunięcia tych produktów, nie później niż na 2 dni robocze przed planowanym terminem rozpoczęcia ich usuwania.
2. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 1, składa się na formularzu opracowanym przez Inspekcję i udostępnionym na stronie internetowej Inspekcji.

Art. 40.
1. Inspekcja przeprowadza kontrolę:
1) dokumentów towarzyszących przewozowi wyrobów winiarskich, o których mowa w art. 185c ust. 1 rozporządzenia nr 1234/2007, w rozporządzeniu nr 555/2008 w tytule III w rozdziale I oraz w rozporządzeniu nr 436/2009;
2) rejestrów przychodu i rozchodu wyrobów winiarskich, o których mowa w art. 36 rozporządzenia nr 436/2009;
3) usuwania produktów ubocznych powstałych przy wyrobie wina, uwzględniając ograniczenia, o których mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVb w pkt D oraz w rozporządzeniu nr 555/2008;
4) zgodności stosowania chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych z zasadami określonymi w art. 118m i 118v rozporządzenia nr 1234/2007 oraz w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 607/2009 z dnia 14 lipca 2009 r. ustanawiającym niektóre szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2008 w odniesieniu do chronionych nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych, określeń tradycyjnych, etykietowania i prezentacji niektórych produktów sektora wina (Dz. Urz. UE L 193 z 24.07.2009, str. 60, z późn. zm.), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 607/2009”.
2. Kontrola, o której mowa w ust. 1, jest przeprowadzana w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577, z późn. zm.[7])) w rozdziale 4.

Art. 41.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia:
1) sposób i miejsce pobierania próbek winogron, moszczu winogronowego i wina w trakcie fermentacji, a także ustalania naturalnej zawartości alkoholu
w winogronach, moszczu winogronowym i winie w trakcie fermentacji, mając na względzie spełnienie wymagań dla przeprowadzania wzbogacania winogron, moszczu winogronowego i wina w trakcie fermentacji, określonych w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVa w pkt A i B;
2) termin zamknięcia rejestru przychodu i rozchodu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 36 rozporządzenia nr 436/2009, mając na względzie spełnienie wymagań określonych w art. 46 rozporządzenia nr 436/2009;
3) minimalną zawartość alkoholu w wytłokach i osadzie drożdżowym, mając na względzie zapobieganie nadmiernemu tłoczeniu winogron zgodnie
z ograniczeniami, o których mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVb w pkt D w ust. 1.

Art. 42.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych może określić, w drodze rozporządzenia:
1) sposób usuwania produktów ubocznych powstałych przy wyrobie wina, mając na względzie zapobieganie nadmiernemu tłoczeniu winogron zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVb w pkt D;
2) przedsiębiorców zwolnionych z obowiązku prowadzenia rejestru przychodu
i rozchodu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 36 rozporządzenia nr 436/2009, mając na względzie wymagania określone w art. 37 ust. 3 rozporządzenia nr 436/2009;
3) maksymalną wydajność winogron uzyskiwaną z jednego hektara uprawy winorośli, mając na względzie zapewnienie odpowiedniej jakości wyrabianych win;
4) sposób prowadzenia rejestru przychodu i rozchodu wyrobów winiarskich,
o którym mowa w art. 36 rozporządzenia nr 436/2009, odnotowywania informacji o stwierdzeniu ewentualnych przypadkowych zmian objętości wyrobów winiarskich oraz ewentualnego przeznaczania wyrabianych wyrobów winiarskich na potrzeby własne, mając na względzie spełnienie wymagań określonych w art. 39 ust. 2 rozporządzenia nr 436/2009.

Art. 43.
1. W przypadku przewozu wyrobów winiarskich objętych rozporządzeniem nr 1234/2007, rozpoczynającego się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uznawane dokumenty towarzyszące, o których mowa w art. 24 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 436/2009, sporządza się zgodnie ze wzorem określonym w rozporządzeniu nr 436/2009 w załączniku VII.
2. Dokumenty towarzyszące, o których mowa w art. 24 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 436/2009 oraz w art. 44 ust. 6 rozporządzenia nr 555/2008, można sporządzać
w formie elektronicznej na informatycznym nośniku danych w sposób wskazany przez Głównego Inspektora na stronie internetowej Inspekcji.

Art. 44.
1. Organem właściwym do zapewnienia procedury certyfikacji wina,
o którym mowa w art. 61 rozporządzenia nr 607/2009, zwanego dalej „winem
z określonego rocznika”, oraz wina, o którym mowa w art. 62 rozporządzenia nr 607/2009, zwanego dalej „winem z określonej odmiany winorośli”, jest wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce wyrobu wina.
2. Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa właściwy ze względu na lokalizację uprawy określoną w art. 29 ust. 4 pkt 3 jest organem właściwym w sprawach kontroli w ramach certyfikacji, o której mowa w art. 63 rozporządzenia nr 607/2009, mającej na celu ustalenie posiadania owocującej uprawy winorośli, z której będzie wyrabiane wino z określonej odmiany winorośli, oraz wielkości tej uprawy.
3. Certyfikację wina, o której mowa w art. 63 rozporządzenia nr 607/2009, przeprowadza się na wniosek przedsiębiorcy wyrabiającego wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, składany na dany rok gospodarczy w terminie do dnia 15 sierpnia.
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1) imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres przedsiębiorcy wyrabiającego wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku gdy przedsiębiorca ten nie posiada uprawy winorośli, z której wyrabia się wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu – również imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo firmę, siedzibę i adres właściciela uprawy winorośli;
2) określenie miejsca wyrobu wina z określonego rocznika lub wina z określonej odmiany;
3) informację o lokalizacji uprawy winorośli, z której wyrabia się wino z określonego rocznika lub wino z określonej odmiany winorośli, w danym roku gospodarczym, zawierającą wskazanie:
a) województwa, powiatu i gminy,
b) nazwy oraz numeru obrębu ewidencyjnego,
c) numeru arkusza mapy, numeru i wielkości działek ewidencyjnych oraz wielkości:
– powierzchni uprawy winorośli, z której wyrabia się wino z określonego rocznika lub wino z określonej odmiany winorośli, w danym roku gospodarczym,
– całkowitej powierzchni uprawy winorośli znajdującej się na tych działkach oraz powierzchni przeznaczonej do pozyskiwania winogron do wyrobu wina w danym roku gospodarczym,
d) nazwy lub nazw odmian winorośli, w przypadku wyrobu wina z określonej odmiany winorośli.
5. Za przeprowadzenie certyfikacji wina z określonego rocznika lub wina
z określonej odmiany winorośli pobiera się opłatę, która stanowi dochód budżetu państwa.
6. Opłatę, o której mowa w ust. 5, wnosi się na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych właściwego ze względu na miejsce wyrobu wina.
7. Dowód wniesienia opłaty dołącza się do wniosku, o którym mowa w ust. 3.

Art. 45.
1. W ramach certyfikacji wina z określonego rocznika lub wina z określonej odmiany winorośli:
1) wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa właściwy ze względu na miejsce wyrobu wina, na wniosek wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na to miejsce:
a) niezwłocznie przeprowadza kontrolę mającą na celu ustalenie zgodności ze stanem faktycznym informacji, o której mowa w art. 44 ust. 4 pkt 3,
b) przekazuje wyniki kontroli, o której mowa w lit. a, w terminie 7 dni od dnia przeprowadzenia kontroli, wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce wyrobu wina;
2) wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce wyrobu wina niezwłocznie przeprowadza kontrolę wyrobu win podlegających certyfikacji oraz wielkości posiadanych zapasów win podlegających certyfikacji w poprzednich latach gospodarczych.
2. Kontrola, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest przeprowadzana w trybie i na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w rozdziale 4.

Art. 46.
1. Po przeprowadzeniu certyfikacji wina z określonego rocznika lub wina
z określonej odmiany winorośli wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce wyrobu wina wydaje decyzję w sprawie nadania numeru identyfikacyjnego każdej partii wina z określonego rocznika lub wina z określonej odmiany winorośli, zawierającą określenie ilości litrów wina w partii, której nadano ten numer.
2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje odwołanie do Głównego Inspektora.
3. Numer identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się na etykiecie wina obok danych identyfikujących producenta w rozumieniu art. 56 rozporządzenia nr 607/2009.
4. Główny Inspektor składa corocznie ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych, w terminie do dnia 15 sierpnia, informację o:
1) liczbie wydanych decyzji o nadaniu numeru identyfikacyjnego, o którym mowa w ust. 1;
2) ilości w hektolitrach win z określonego rocznika wyrobionych w poprzednim roku gospodarczym;
3) wynikach kontroli przeprowadzonych u producentów win z określonego rocznika i win z określonej odmiany winorośli, w poprzednim roku gospodarczym.

Art. 47.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia:
1) stawki opłat za przeprowadzenie certyfikacji wina z określonego rocznika lub wina z określonej odmiany winorośli, mając na względzie koszty dojazdu do miejsca uprawy winorośli, koszty dojazdu do miejsca wyrobu wina oraz koszty wykonania czynności kontrolnych;
2) sposób ustalania i umieszczania numeru identyfikacyjnego partii wina
z określonego rocznika lub wina z określonej odmiany winorośli, mając na względzie zapewnienie możliwości identyfikacji każdej partii tego wina wprowadzonej do obrotu.

Art. 48.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym w sprawach:
1) uznawania organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych, o którym mowa w art. 125o rozporządzenia nr 1234/2007, oraz cofania tego uznania;
2) kontroli organizacji producentów oraz organizacji międzybranżowych, o której mowa w art. 125b ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 1234/2007;
3) przekazywania Komisji Europejskiej powiadomień rocznych, o których mowa w art. 125b ust. 2 lit. c oraz art. 125k ust. 3 lit. d rozporządzenia nr 1234/2007.

Art. 49.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji:
1) uznaje organizację producentów, jeżeli:
a) organizacja ta spełnia wymagania, o których mowa w art. 125o ust. 1 lit. a rozporządzenia nr 1234/2007,
b) jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego,
c) zrzesza co najmniej 10 członków, którzy w okresie trzech kolejnych lat gospodarczych uzyskali wpis do ewidencji co najmniej na jeden rok gospodarczy i do jego zakończenia nie zostali skreśleni z ewidencji w przypadkach określonych w art. 31 pkt 2–4,
d) łączna ilość faktycznie wyrobionego wina deklarowana przez jej członków w ostatecznych deklaracjach, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 436/2009, stanowi nie mniej niż 10 % ilości wina deklarowanego przez wszystkich członków w tych deklaracjach;
2) uznaje organizację międzybranżową, jeżeli:
a) organizacja ta spełnia wymagania, o których mowa w art. 125o ust. 1 lit. b rozporządzenia nr 1234/2007,
b) jest wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego,
c) zrzesza co najmniej:
– 25 członków posiadających zezwolenie na obrót hurtowy, o którym mowa w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, którzy faktycznie prowadzą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obrót hurtowy wyrobami winiarskimi,
– 25 członków wpisanych do rejestru lub ewidencji;
3) cofa uznanie, w przypadku naruszenia wymagań określonych w pkt 1 lub 2 lub art. 125o rozporządzenia nr 1234/2007.

Art. 50.
1. Wniosek o uznanie organizacji zawiera:
1) nazwę organizacji, jej siedzibę i adres;
2) informację, czy organizacja ubiega się o uznanie za organizację producentów czy organizację międzybranżową;
3) imię i nazwisko osoby upoważnionej do reprezentowania organizacji w sprawach związanych z uzyskaniem uznania;
4) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym.
2. Do wniosku dołącza się:
1) statut organizacji;
2) wykaz członków organizacji, jeżeli nie jest zawarty w statucie, o którym mowa w pkt 1.

Art. 51.
1. Uznana organizacja producentów przesyła corocznie ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych, w terminie do dnia 30 września, informację o:
1) działaniach zrealizowanych w poprzednim roku gospodarczym;
2) łącznej ilości litrów wina wyrobionego przez jej członków w poprzednim roku gospodarczym;
3) liczbie członków organizacji spełniających wymagania określone w art. 49 ust. 1 pkt 1 lit. c.
2. Uznana organizacja międzybranżowa przesyła corocznie ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych, w terminie do dnia 30 września, informację o:
1) działaniach zrealizowanych w poprzednim roku gospodarczym;
2) liczbie członków wykonujących działalność gospodarczą w zakresie:
a) wyrobu wina przeznaczonego do wprowadzenia do obrotu,
b) obrotu hurtowego wyrobami winiarskimi.
3. Kontrola, o której mowa w art. 125b ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 1234/2007, jest przeprowadzana na podstawie udostępnionych przez Prezesa Agencji informacji, o których mowa w art. 30 ust. 3 lub art. 35 ust. 1 i 2, dotyczących poszczególnych przedsiębiorców będących członkami kontrolowanej organizacji.

Rozdział 6
Ochrona nazw pochodzenia i oznaczeń geograficznych wyrobów winiarskich

Art. 52.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym do:
1) przyjmowania i merytorycznej oceny wniosku o:
a) objęcie ochroną nazwy wyrobu winiarskiego, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XIb w ust. 1, 3–6, 8, 9, 11, 15 i 16, jako nazwy pochodzenia lub jako oznaczenia geograficznego, zwanego dalej „wnioskiem o objęcie ochroną”,
b) zatwierdzenie zmiany specyfikacji, o której mowa w art. 118q rozporządzenia nr 1234/2007,
c) unieważnienie ochrony, o którym mowa w art. 118r rozporządzenia nr 1234/2007;
2) przekazywania Komisji Europejskiej wniosku o:
a) objęcie ochroną, o którym mowa w art. 118f ust. 5 lit. b rozporządzenia nr 1234/2007,
b) zatwierdzenie zmiany specyfikacji, o której mowa w art. 118q rozporządzenia nr 1234/2007,
c) unieważnienie ochrony, o którym mowa w art. 118r rozporządzenia nr 1234/2007;
3) przyjmowania i rozpatrywania zastrzeżenia do wniosku o objęcie ochroną, o którym mowa w art. 62;
4) prowadzenia postępowania w przypadku wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 118h rozporządzenia nr 1234/2007, do wniosku o objęcie ochroną zgłoszonego przez Rzeczpospolitą Polską;
5) zgłaszania sprzeciwu oraz prowadzenia postępowania w przypadku wniesienia przez Rzeczpospolitą Polską sprzeciwu, o którym mowa w art. 118h rozporządzenia nr 1234/2007, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 14 rozporządzenia nr 607/2009;
6) przekazywania Komisji Europejskiej informacji o organach właściwych w sprawach kontroli i certyfikacji wyrobów winiarskich posiadających chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne.

Art. 53.
Wniosek o objęcie ochroną składa się tylko w zakresie jednego wyrobu winiarskiego, o którym mowa w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XIb w ust. 1,
3–6, 8, 9, 11, 15 i 16.

Art. 54.
Wniosek o objęcie ochroną, oprócz danych określonych w art. 118c rozporządzenia nr 1234/2007, zawiera ponadto:
1) wskazanie:
a) wnioskodawcy albo osoby działającej w jego imieniu,
b) adresu do korespondencji wnioskodawcy albo osoby działającej w jego imieniu;
2) wykaz dokumentów lub informacji dołączonych do wniosku o objęcie ochroną.

Art. 55.
Wniosek o objęcie ochroną:
1) wypełnia się w języku polskim, pismem drukowanym, używając czarnego koloru;
2) składa się w formie papierowej oraz na informatycznym nośniku danych.

Art. 56.
Jeżeli dokumenty dołączone do wniosku o objęcie ochroną zostały sporządzone w języku innym niż polski, do wniosku dołącza się także ich tłumaczenie na język polski sporządzone przez tłumacza przysięgłego oraz podpisane przez wnioskodawcę.

Art. 57.
1. Wniosek o objęcie ochroną złożony do ministra właściwego do spraw rynków rolnych jest sprawdzany pod względem formalnym w terminie 14 dni od dnia jego złożenia.
2. W przypadku stwierdzenia, że wniosek zawiera uchybienia formalne, minister właściwy do spraw rynków rolnych wzywa wnioskodawcę do usunięcia tych uchybień w wyznaczonym terminie, nie krótszym jednak niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania.
3. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do wniosku o objęcie ochroną po usunięciu uchybień.
4. W przypadku nieusunięcia uchybień w wyznaczonym terminie minister właściwy do spraw rynków rolnych pozostawia wniosek bez rozpoznania.

Art. 58.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z wnioskodawcą może wprowadzić poprawki do wniosku o objęcie ochroną w celu usunięcia oczywistych omyłek i błędów językowych, jeżeli poprawki te nie mają wpływu na merytoryczną zawartość wniosku.

Art. 59.
1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych prowadzi rejestr wewnętrzny wniosków o objęcie ochroną.
2. Rejestr wewnętrzny wniosków o objęcie ochroną zawiera:
1) datę i godzinę wpływu wniosku do ministra właściwego do spraw rynków rolnych;
2) zgłoszoną nazwę wyrobu winiarskiego;
3) nazwę albo imię i nazwisko wnioskodawcy;
4) informacje, czy wnioskodawca ubiega się o rejestrację nazwy pochodzenia albo oznaczenia geograficznego wyrobu winiarskiego.
3. Rejestr wewnętrzny wniosków o objęcie ochroną jest jawny.

Art. 60.
1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w terminie 14 dni od dnia wpisania danych i informacji, o których mowa w art. 59 ust. 2, do rejestru wewnętrznego wniosków o objęcie ochroną:
1) powiadamia o tym wnioskodawcę;
2) ogłasza w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw rynków rolnych dane i informacje, o których mowa w art. 59 ust. 2;
3) zamieszcza treść wniosku o objęcie ochroną oraz dane i informacje, o których mowa w art. 59 ust. 2, na stronie internetowej urzędu obsługującego tego ministra;
4) zwraca się do organizacji reprezentujących przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich oraz do Głównego Inspektora o wyrażenie opinii o spełnianiu wymagań określonych w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007.
2. Opinie, o których mowa w ust. 1 pkt 4, organizacje reprezentujące przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich przekazują w terminie 60 dni od dnia otrzymania wniosku o ich wyrażenie.

Art. 61.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych może wystąpić do wnioskodawcy o uzupełnienie lub wyjaśnienie, w wyznaczonym terminie, danych i informacji zawartych we wniosku o objęcie ochroną.

Art. 62.
1. Osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, mająca uzasadniony interes, może złożyć do ministra właściwego do spraw rynków rolnych zastrzeżenie do wniosku o objęcie ochroną, w terminie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym ministra właściwego do spraw rynków rolnych danych i informacji, o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 3.
2. Zastrzeżenie zawiera:
1) nazwę, siedzibę i adres albo imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania i adres wnoszącego zastrzeżenie;
2) wskazanie uzasadnionego interesu wnoszącego zastrzeżenie.
3. Datę złożenia zastrzeżenia spełniającego wymagania formalne wpisuje się do rejestru wewnętrznego wniosków o objęcie ochroną.
4. Zastrzeżenie składa się tylko do jednego wniosku o objęcie ochroną.
5. Do zastrzeżenia stosuje się przepisy art. 57 i 59 ust. 2 pkt 1–3.

Art. 63.
1. W przypadku złożenia zastrzeżenia do wniosku o objęcie ochroną, minister właściwy do spraw rynków rolnych powiadamia o tym wnioskodawcę oraz zwraca się z wnioskiem do organizacji reprezentujących przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich oraz do Głównego Inspektora o wyrażenie opinii co do zasadności złożonego zastrzeżenia.
2. Opinie, o których mowa w ust. 1, organizacje reprezentujące przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich przekazują w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o ich wyrażenie.

Art. 64.
1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w przypadku gdy nie zostało złożone zastrzeżenie do wniosku o objęcie ochroną albo zastrzeżenie złożone do wniosku o objęcie ochroną jest nieuzasadnione, biorąc pod uwagę wymagania określone w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007 lub opinie, o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 4 i art. 63 ust. 1, wydaje decyzję o:
1) stwierdzeniu spełniania wymagań, o których mowa w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007, i oddaleniu zastrzeżenia, po czym przekazuje niezwłocznie Komisji Europejskiej dokumenty i informacje, o których mowa w art. 118f ust. 5 lit. b rozporządzenia nr 1234/2007, albo
2) odmowie przekazania Komisji Europejskiej wniosku o objęcie ochroną –
w przypadku stwierdzenia niespełniania wymagań, o których mowa w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007.
2. Do decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się przepisu art. 127 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Art. 65.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w przypadku gdy zostało złożone uzasadnione zastrzeżenie do wniosku o objęcie ochroną, biorąc pod uwagę wymagania określone w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007 lub opinie, o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 4 i art. 63 ust. 1, wzywa wnioskodawcę do złożenia wniosku o objęcie ochroną uzgodnionego z wnoszącym zastrzeżenie, w wyznaczonym terminie.

Art. 66.
W przypadku:
1) złożenia wniosku o objęcie ochroną, o którym mowa w art. 65, minister właściwy do spraw rynków rolnych, biorąc pod uwagę wymagania określone w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007 lub opinie, o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 4 i art. 63 ust. 1, wydaje decyzję o:
a) stwierdzeniu spełniania wymagań, o których mowa w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007, po czym niezwłocznie przekazuje Komisji Europejskiej dokumenty i informacje, o których mowa w art. 118f ust. 5 lit. b rozporządzenia nr 1234/2007, albo
b) odmowie przekazania Komisji Europejskiej wniosku o objęcie ochroną – w przypadku stwierdzenia niespełniania wymagań, o których mowa w art. 118b i 118c rozporządzenia nr 1234/2007;
2) niezłożenia wniosku o objęcie ochroną, o którym mowa w art. 65, minister właściwy do spraw rynków rolnych, w wyznaczonym terminie, wydaje decyzję o odmowie przekazania Komisji Europejskiej wniosku o objęcie ochroną.

Art. 67.
1. Minister właściwy do spraw rynków rolnych niezwłocznie powiadamia wnioskodawcę o otrzymaniu sprzeciwu do wniosku o objęcie ochroną złożonego przez inne państwo.
2. Wnioskodawca, w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, może przedstawić na piśmie stanowisko do złożonego sprzeciwu.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych przekazuje Komisji Europejskiej uzgodnione z wnioskodawcą uwagi do sprzeciwu.

Art. 68.
Przepisy art. 52–67 stosuje się do wniosku o zatwierdzenie zmiany specyfikacji, o której mowa w art. 118q rozporządzenia nr 1234/2007.

Art. 69.
1. Od dnia wydania decyzji, o której mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1 i art. 66 pkt 1 lit. a, nazwy wyrobów winiarskich podlegają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tymczasowej ochronie, zwanej dalej „tymczasową ochroną krajową”.
2. Minister właściwy do spraw rynków rolnych prowadzi listę wyrobów winiarskich podlegających tymczasowej ochronie krajowej. Lista jest jawna i umieszczana na stronie internetowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rynków rolnych.

Art. 70.
1. Tymczasowa ochrona krajowa wygasa z dniem:
1) dokonania wpisu nazwy wyrobu winiarskiego do rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych;
2) odmowy dokonania wpisu do rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych.
2. Po dokonaniu wpisu nazwy wyrobu winiarskiego do rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych oraz w przypadku odmowy dokonania tego wpisu, nazwę wyrobu winiarskiego skreśla się z listy, o której mowa w art. 69 ust. 2.

Art. 71.
Przedsiębiorca wyrabiający zgodnie z wymaganiami zawartymi w specyfikacji wyrób winiarski, którego nazwa pochodzenia albo oznaczenie geograficzne zostały wpisane na listę, o której mowa w art. 69 ust. 2, ma prawo używania w obrocie nazwy wpisanej na tę listę.

Art. 72.
Nazw wpisanych na listę, o której mowa w art. 69 ust. 2, nie używa się w obrocie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli wyroby winiarskie, których one dotyczą, nie spełniają wymagań będących podstawą wpisu nazwy na tę listę:
1) nawet wtedy, gdy takie użycie nie ma na celu wskazywania pochodzenia geograficznego wyrobów winiarskich, oraz wtedy, gdy rzeczywiste miejsce wyrobu wyrobów winiarskich jest wskazane;
2) nawet przy użyciu wyrażeń „w stylu”, „rodzaju”, „przy użyciu metody”, „tak jak produkowane w”, „imitacja” lub „podobne”;
3) w oryginalnym brzmieniu albo w tłumaczeniu;
4) z innym mylącym lub mogącym wprowadzać w błąd odniesieniem do miejsca pochodzenia, właściwości lub podstawowych cech wyrobu winiarskiego na opakowaniu wewnętrznym lub zewnętrznym, w materiale reklamowym lub dokumentach odnoszących się do danego wyrobu winiarskiego;
5) w zakresie innych praktyk mogących wprowadzić w błąd co do prawdziwego pochodzenia wyrobu winiarskiego.

Art. 73.
1. Organami i jednostkami organizacyjnymi właściwymi w sprawach kontroli i certyfikacji wyrobów winiarskich posiadających chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne są:
1) minister właściwy do spraw rynków rolnych – upoważniający jednostki certyfikujące, akredytowane zgodnie z Polską Normą PN-EN 45011 „Wymagania ogólne dotyczące działania jednostek prowadzących systemy certyfikacji wyrobów”, do przeprowadzania kontroli, wydawania i cofania certyfikatów potwierdzających zgodność procesu wyrabiania wyrobów winiarskich posiadających chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne ze specyfikacją, zwanych dalej „certyfikatami zgodności”;
2) Główny Inspektor przeprowadzający kontrolę upoważnionych przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych jednostek certyfikujących, zwanych dalej „upoważnionymi jednostkami certyfikującymi”;
3) upoważnione jednostki certyfikujące przeprowadzające kontrole oraz wydające i cofające certyfikaty zgodności;
4) wojewódzki inspektor przeprowadzający kontrolę zgodności procesu wyrabiania wyrobów winiarskich posiadających chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne ze specyfikacją.
2. Kontrola, o której mowa w ust. 1 pkt 4, jest przeprowadzana zgodnie z zasadami oceny jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych określonymi w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Art. 74.
1. Główny Inspektor przeprowadza kontrolę upoważnionych jednostek certyfikujących, obejmującą:
1) sprawdzenie:
a) stosowanych procedur kontrolnych,
b) posiadanych środków technicznych,
c) kwalifikacji posiadanych przez pracowników tych jednostek,
d) dokumentów dotyczących kontroli przedsiębiorców wyrabiających wyroby winiarskie posiadające chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne,
e) usunięcia uchybień wskazanych we wnioskach pokontrolnych;
2) analizę danych dostarczanych przez upoważnione jednostki certyfikujące, dotyczących kontroli zgodności procesu wyrabiania wyrobów winiarskich posiadających chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne ze specyfikacją;
3) przekazanie upoważnionym jednostkom certyfikującym wniosków pokontrolnych zawierających termin, przed upływem którego powinny być usunięte uchybienia wskazane w tych wnioskach.
2. Organy Inspekcji mogą:
1) żądać od upoważnionych jednostek certyfikujących dodatkowych informacji związanych z przeprowadzaną kontrolą;
2) sprawdzać prawidłowość kontroli przeprowadzonych przez upoważnione jednostki certyfikujące u przedsiębiorców.
3. Do kontroli, o których mowa w ust. 1 i 2, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.

Art. 75.
1. Jednostka certyfikująca ubiegająca się o uzyskanie upoważnienia do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów zgodności składa w tym zakresie wniosek do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
2. Do wniosku dołącza się:
1) certyfikat akredytacji w zakresie, o którym mowa w art. 73 ust. 1 pkt 1;
2) dokumenty lub informacje niezbędne do stwierdzenia, że jednostka certyfikująca spełnia wymagania określone w art. 118p rozporządzenia nr 1234/2007.
3. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji, upoważnia jednostkę certyfikującą do przeprowadzania kontroli oraz do wydawania i cofania certyfikatów zgodności, jeżeli jednostka ta spełnia wymagania określone w art. 118p rozporządzenia nr 1234/2007.
4. Minister właściwy do spraw rynków rolnych w decyzji, o której mowa w ust. 3, nadaje upoważnionej jednostce certyfikującej numer identyfikacyjny.
5. Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Głównego Inspektora, wydaje decyzję o cofnięciu upoważnienia do przeprowadzania kontroli oraz do wydawania i cofania certyfikatów zgodności, w przypadku stwierdzenia, że upoważniona jednostka certyfikująca nie spełnia wymagań określonych w art. 118p rozporządzenia nr 1234/2007.
6. Upoważniona jednostka certyfikująca może wystąpić do ministra właściwego do spraw rynków rolnych z wnioskiem o cofnięcie upoważnienia do przeprowadzania kontroli oraz do wydawania i cofania certyfikatów zgodności.

Art. 76.
1. Roczna kontrola zgodności procesu wyrabiania wyrobów winiarskich posiadających chronioną nazwę pochodzenia albo chronione oznaczenie geograficzne ze specyfikacją jest przeprowadzana na wniosek przedsiębiorcy przez wojewódzkiego inspektora lub upoważnioną jednostkę certyfikującą.
2. Wyboru podmiotu kontrolującego, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wnioskodawca.
3. Wniosek o przeprowadzenie kontroli, o której mowa w ust. 1, przez wojewódzkiego inspektora składa się na formularzu opracowanym przez Inspekcję
i udostępnionym na stronie internetowej wojewódzkiego inspektoratu artykułów rolno-spożywczych.
4. Koszty kontroli, o której mowa w ust. 1, ponosi przedsiębiorca.
5. Po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w ust. 1, wojewódzki inspektor wydaje świadectwo jakości potwierdzające zgodność procesu wyrabiania wyrobu winiarskiego ze specyfikacją. W świadectwie jakości określa się termin ważności tego świadectwa.
6. Główny Inspektor prowadzi listę przedsiębiorców, którzy otrzymali świadectwa jakości wydane przez wojewódzkiego inspektora lub certyfikaty zgodności wydane przez upoważnione jednostki certyfikujące. Lista jest jawna i umieszczana na stronie internetowej Inspekcji.
7. Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór świadectwa jakości potwierdzającego zgodność procesu wyrabiania wyrobu winiarskiego ze specyfikacją, mając na względzie prawidłowe oznaczanie wyrobów winiarskich.

Art. 77.
1. Upoważniona jednostka certyfikująca przekazuje Głównemu Inspektorowi, do dnia 1 września każdego roku:
1) sprawozdanie z kontroli przeprowadzonych w ubiegłym roku gospodarczym;
2) wykaz kontrolowanych przedsiębiorców zawierający:
a) firmę albo imię i nazwisko przedsiębiorcy,
b) siedzibę i adres albo miejsce zamieszkania i adres przedsiębiorcy,
c) nazwę wyrabianego wyrobu winiarskiego,
d) ilość wyrobów winiarskich wyrobionych w ubiegłym roku gospodarczym;
3) informacje o zastosowanych procedurach kontrolnych.
2. Sprawozdanie, wykaz oraz informacje, o których mowa w ust. 1, sporządza się
w formie papierowej i na informatycznym nośniku danych, zgodnie z formularzem opracowanym przez Głównego Inspektora i udostępnionym na stronie internetowej Inspekcji.
3. Główny Inspektor przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych, do dnia 31 października każdego roku, zestawienie zbiorcze sporządzone na podstawie sprawozdań, wykazów oraz informacji, o których mowa w ust. 1.
4. Upoważniona jednostka certyfikująca informuje ministra właściwego do spraw rynków rolnych oraz Głównego Inspektora o zmianie danych i informacji zawartych we wniosku, o którym mowa w art. 75 ust. 1, oraz w dołączonych do niego dokumentach.

Art. 78.
1. W przypadku stwierdzenia w wyniku przeprowadzonej kontroli, że wyrób winiarski nie spełnia wymagań określonych w specyfikacji, przeprowadzający kontrolę wzywa przedsiębiorcę do usunięcia uchybień w wyznaczonym terminie.
2. W przypadku nieusunięcia uchybień, o których mowa w ust. 1, w wyznaczonym terminie:
1) upoważniona jednostka certyfikująca cofa przedsiębiorcy certyfikat zgodności i niezwłocznie informuje o tym Głównego Inspektora oraz ministra właściwego do spraw rynków rolnych;
2) wojewódzki inspektor wydaje decyzję:
a) zakazującą używania chronionej nazwy pochodzenia albo chronionego oznaczenia geograficznego, używania zwrotów: „chroniona nazwa pochodzenia” albo „chronione oznaczenie geograficzne”,
b) zakazującą wprowadzania wyrobu winiarskiego do obrotu lub
c) nakazującą wycofanie wyrobu winiarskiego z obrotu.

Art. 79.
1. Za dokonanie oceny:
1) wniosku o objęcie ochroną, z wyłączeniem wniosków, o których mowa w art. 65,
2) zastrzeżenia do wniosku o objęcie ochroną,
3) wniosku o zatwierdzenie zmiany specyfikacji, o której mowa w art. 118q rozporządzenia nr 1234/2007
– pobiera się opłatę.
2. Opłata stanowi dochód budżetu państwa. Opłatę wnosi się na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
3. Dowód wniesienia opłaty dołącza się do wniosku o objęcie ochroną, zastrzeżenia do wniosku o objęcie ochroną lub wniosku o zatwierdzenie zmiany specyfikacji, o której mowa w art. 118q rozporządzenia nr 1234/2007.

Art. 80.
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat za dokonanie ocen, o których mowa w art. 79 ust. 1, mając na względzie zakres czynności niezbędnych do oceny wniosków o objęcie ochroną, zastrzeżeń do wniosków o objęcie ochroną i wniosków o zatwierdzenie zmiany specyfikacji, o której mowa w art. 118q rozporządzenia nr 1234/2007.

Rozdział 7
Przepisy karne i kary pieniężne

Art. 81.
1. Kto bez wymaganego wpisu do rejestru wyrabia lub rozlewa wyroby winiarskie,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
2. Kto dopuszcza się czynu określonego w ust. 1, jeżeli czyn ten dotyczy wyrobów winiarskich znacznej wartości,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

Art. 82.
W przypadkach określonych w art. 81 sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa albo które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa, choćby nie były własnością sprawcy.

Art. 83.
1. Kto, nie spełniając warunków określonych we wniosku o objęcie ochroną, wprowadza do obrotu wyroby winiarskie oznaczone nazwą wpisaną na listę, o której mowa w art. 69 ust. 2, z naruszeniem przepisów art. 72, lub umieszcza tę nazwę na wyrobie winiarskim lub jego opakowaniu, lub używa jej w inny sposób,
podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
2. Tej samej karze podlega, kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1.
3. Jeżeli sprawca uczynił sobie z popełnienia przestępstwa określonego w ust. 1 stałe źródło dochodu albo dopuszcza się przestępstwa określonego w ust. 1 w stosunku do wyrobów winiarskich znacznej wartości,
podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Art. 84.
1. Kto, będąc wpisanym do rejestru i będąc do tego obowiązanym na podstawie art. 18 ust. 1, nie wdrożył systemu kontroli wewnętrznej wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich, nie dysponuje planem obiektów budowlanych przeznaczonych do wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich lub nie wyznaczył osoby odpowiedzialnej za kontrolę jakości wyrobów winiarskich, podlega karze grzywny.
2. Kto, będąc wpisanym do rejestru, nie zawiadomił ministra właściwego do spraw rynków rolnych o zakończeniu lub zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej określonej we wpisie w terminie określonym w art. 23 ust. 1, podlega karze grzywny.
Art. 85.
Kto:
1) wyrabia fermentowany napój winiarski niezgodnie z wymaganiami określonymi w art. 6–14,
2) wprowadza do obrotu wyrób winiarski niezgodnie z wymaganiami określonymi w art. 15
– podlega karze grzywny.

Art. 86.
Kto:
1) wyrabiając i rozlewając wino uzyskane z winogron pochodzących z upraw własnych przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, nie spełnia warunków określonych w art. 24 ust. 2,
2) wyrabia wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczone do wprowadzenia do obrotu z odmian winorośli innych niż określone w art. 25 albo w przepisach wydanych na podstawie art. 26 lub wprowadza do obrotu takie wino,
3) uprawiając winorośl, z której winogron wyrabia się wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, utrudnia lub uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 27 ust. 1,
4) podaje we wniosku o wpis do ewidencji, o którym mowa w art. 29 ust. 4, niezgodne ze stanem faktycznym informacje o lokalizacji uprawy winorośli, z której winogron wyrabia się wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, lub nazwy uprawianych odmian winorośli,
5) będąc do tego obowiązanym, nie informuje o terminie przeprowadzenia zbioru winogron, o którym mowa w art. 34, lub informuje niezgodnie ze stanem faktycznym,
6) wyrabia wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, w miejscu innym niż miejsce wyrobu wskazane we wniosku o wpis do ewidencji, o którym mowa w art. 29 ust. 4 pkt 2,
7) wyrabia wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, w miejscu innym niż miejsce wskazane we wniosku o wpis do ewidencji, o którym mowa w art. 29 ust. 4 pkt 3,
wyrabia wino z winogron pozyskiwanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, bez uzyskania wpisu do ewidencji,
9) będąc do tego obowiązanym, nie składa w terminie deklaracji, o których mowa w art. 35 ust. 1–4, lub składa te deklaracje niezgodnie ze stanem faktycznym,
10) wyrabiając wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, nie prowadzi rejestru przychodu i rozchodu wyrobów winiarskich, o którym mowa w art. 36 rozporządzenia nr 436/2009, zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 36–43 rozporządzenia nr 436/2009, lub dokonuje w tym rejestrze wpisów niezgodnych ze stanem faktycznym,
11) będąc do tego obowiązanym, nie wypełnia obowiązków dotyczących wypełnienia i posiadania dokumentów towarzyszących przewozowi wyrobów winiarskich określonych w art. 33 rozporządzenia nr 436/2009 lub dokonuje w tych dokumentach wpisów niezgodnych ze stanem faktycznym,
12) wyrabiając wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, nie dokonuje zgłoszenia zamiaru przeprowadzenia wzbogacania w terminie, o którym mowa w art. 37 ust. 2,
13) wyrabiając wino przeznaczone do wprowadzenia do obrotu, nie dokonuje zgłoszenia zamiaru przeprowadzenia słodzenia w terminie, o którym mowa
w rozporządzeniu nr 606/2009 w załączniku ID w ust. 5 w lit. b, lub odkwaszania w terminie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 rozporządzenia nr 606/2009,
14) będąc do tego obowiązanym, nie usuwa produktów ubocznych powstałych przy wyrobie wina lub usuwa je bez dokonania zgłoszenia, o którym mowa w art. 39 ust. 1,
15) przeprowadza wzbogacanie niezgodnie z wymaganiami określonymi
w rozporządzeniu nr 1234/2007 w załączniku XVa w pkt A w ust. 2 oraz w pkt B,
16) nie posiadając nadanego numeru identyfikacyjnego, o którym mowa w art. 46 ust. 1, podaje na etykiecie rocznik wina lub nazwę odmiany winorośli,
17) posiadając nadany numer identyfikacyjny, o którym mowa w art. 46 ust. 1, nie podaje tego numeru na etykiecie w sposób określony w art. 46 ust. 3
– podlega karze grzywny.

Art. 87.
Postępowania w sprawach, o których mowa w art. 84–86, prowadzi się na podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.

Art. 88.
1. Kto, nie spełniając warunków określonych we wniosku o objęcie ochroną, wprowadza do obrotu wyroby winiarskie oznaczone nazwą wpisaną do rejestru chronionych nazw pochodzenia oraz chronionych oznaczeń geograficznych, z naruszeniem przepisów art. 118m ust. 2 rozporządzenia nr 1234/2007, lub umieszcza te nazwy na wyrobach winiarskich lub ich opakowaniach, lub używa ich w inny sposób, podlega karze pieniężnej w wysokości do 200 % korzyści majątkowej uzyskanej lub którą mógłby uzyskać za wprowadzone do obrotu wyroby winiarskie, nie niższej jednak niż 500 zł.
2. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, jest wymierzana, w drodze decyzji, przez wojewódzkiego inspektora właściwego ze względu na miejsce prowadzenia czynności kontrolnych, przy uwzględnieniu stopnia szkodliwości czynu, stopnia zawinienia, zakresu naruszenia, dotychczasowej działalności dokonującego naruszenia i wielkości jego obrotów.
3. Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji, o której mowa w ust. 2.
4. Kary pieniężne stanowią dochód budżetu państwa i są wpłacane na rachunek bankowy wojewódzkiego inspektoratu artykułów rolno-spożywczych.

Art. 89.
1. Kary pieniężnej, o której mowa w art. 88 ust. 1, nie nakłada się, jeżeli od dnia popełnienia czynu upłynęło 5 lat.
2. Wymierzonej kary pieniężnej nie pobiera się po upływie 5 lat od dnia wydania ostatecznej decyzji o nałożeniu kary.
3. Bieg przedawnienia, o którym mowa w ust. 2, przerywa się przez dokonanie pierwszej czynności egzekucyjnej, o której ukarany został powiadomiony.
4. Po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia następującego po dniu, w którym zastosowano środek egzekucyjny.
5. Kolejne wszczęcie postępowania egzekucyjnego nie przerywa biegu przedawnienia.
6. Egzekucja wymierzonych kar pieniężnych następuje w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Rozdział 8
Przepisy zmieniające, przejściowe i końcowe

Art. 90.
W ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz. 1577, z późn. zm.7)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) sprzedaży artykułów rolno-spożywczych dokonywanej przez ich producentów w gospodarstwie bezpośrednio konsumentom, z wyłączeniem wyrobów winiarskich objętych wspólną organizacją rynku wina oraz fermentowanych napojów winiarskich;”;
2) w art. 3 w pkt 9 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) wprowadza artykuły rolno-spożywcze do obrotu, jeżeli działalność ta jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;”;
3) w art. 12 w ust. 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) rolników, w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, w zakresie prowadzonej działalności rolniczej oraz przedsiębiorców wyrabiających wino z winogron pozyskanych z upraw winorośli położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;”;
4) w art. 17 w ust. 1 w pkt 1 w lit. e średnik zastępuje się przecinkiem i dodaje się lit. f w brzmieniu:
„f) kontrola wyrobów winiarskich posiadających zarejestrowane na podstawie przepisów o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina chronione nazwy pochodzenia albo chronione oznaczenia geograficzne oraz współpraca z jednostkami sprawującymi kontrolę w innych państwach;”;
5) w art. 29 w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„Wykonując zadania, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. a, e i f, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:”.

Art. 91.
W ustawie z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych (Dz. U. Nr 42, poz. 471, z późn. zm.[8])) w art. 3 uchyla się ust. 3 i 4.

Art. 92.
W ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych (Dz. U. z 2007 r. Nr 231, poz. 1702, z późn. zm.5)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 w ust. 1 w pkt 3 uchyla się lit. b;
2) uchyla się rozdział 5.

Art. 93.
W ustawie z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11, z późn. zm.4)) w art. 47 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) mniej niż 1.000 hektolitrów w ciągu roku kalendarzowego, win uzyskanych z winogron pochodzących z upraw własnych, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 1 kwietnia 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr …, poz. …);”.

Art. 94.
Obrót fermentowanymi napojami winiarskimi wyrabianymi lub wprowadzonymi do obrotu na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 98, dopuszcza się nie dłużej niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 95.
Wpisy do rejestru przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie wyrobu lub rozlewu wyrobów winiarskich dokonane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 98, zachowują ważność.

Art. 96.
Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o:
1) napojach winopodobnych lub winopochodnych – należy przez to rozumieć napoje winne owocowe,
2) winie owocowym – należy przez to rozumieć wino owocowe lub wino owocowe markowe,
3) „Polskim Winie/Polish Wine” – należy przez to rozumieć wino z soku winogronowego,
4) cidrze – należy przez to rozumieć cydr
– w rozumieniu niniejszej ustawy.

Art. 97.
Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4, art. 15, art. 27a ust. 2, art. 28e ust. 1 pkt 1, art. 28e ust. 1 pkt 2 i art. 28e ust. 3 ustawy wymienionej w art. 98 zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4, art. 16, art. 35 ust. 7, art. 41 pkt 1, art. 41 pkt 2 i art. 41 pkt 3 ustawy wymienionej w art. 1, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 98.
Traci moc ustawa z dnia 22 stycznia 2004 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. Nr 34, poz. 292,
z późn. zm.[9])).

Art. 99.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

MARSZAŁEK SEJMU

/-/ Grzegorz Schetyna

[1]) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, ustawę z dnia 30 marca 2001 r. o rolniczych badaniach rynkowych, ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz ustawę z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym.
[2]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. Nr 115, poz. 793 i Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 144, poz. 1175 oraz z 2010 r. Nr 47, poz. 278 i Nr 127, poz. 857.
[3]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r. Nr 57, poz. 352, Nr 75, poz. 473, Nr 105, poz. 655, Nr 149, poz. 996, Nr 182, poz. 1228, Nr 219, poz. 1442, Nr 226, poz. 1475 i 1478 i Nr 257, poz. 1725 i 1726 oraz z 2011 r. Nr 45, poz. 235.
[4]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r. Nr 98, poz. 819, Nr 168, poz. 1323 i Nr 215, poz. 1667 oraz z 2010 r. Nr 21, poz. 104, Nr 151, poz. 1013, Nr 226, poz. 1477 i Nr 238, poz. 1578.
[5]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 19, poz. 100, Nr 95, poz. 792 i Nr 97, poz. 799 oraz z 2010 r. Nr 228, poz. 1486, Nr 247, poz. 1650 i Nr 257, poz. 1726.
[6]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505, z 2009 r. Nr 20, poz. 106, Nr 31, poz. 206 i Nr 98, poz. 817, z 2010 r. Nr 47, poz. 278 oraz z 2011 r. Nr 54, poz. 278 i Nr 63, poz. 322.
[7]) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 208, poz. 1541, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238, z 2008 r. Nr 214, poz. 1346 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97 i Nr 31, poz. 206.
[8]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 135, poz. 1145, z 2004 r. Nr 34, poz. 292 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1238.
[9]) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 96, poz. 959 i Nr 173, poz. 1808, z 2006 r. Nr 171, poz. 1225 i Nr 208, poz. 1541, z 2008 r. Nr 145, poz. 915 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11 i Nr 38, poz. 298.

Źródło: Ustawa o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich

Podobne wiadomosci: