Niewidzialna ręka to także ty: Do dzisiaj mógł tu wejść każdy (Maciejowiec)

… i wchodził – w coraz szybszym tempie w ostatnich latach, miesiącach i tygodniach znikały kolejne elementy zabytkowego wyposażenia – dlatego podjęta została akcja społeczna i w dniu dzisiejszem zabezpieczone zostały okna i drzwi w celu przeciwdziałania dalszemu zniszczeniu cennej substancji.

Pytanie o to, gdzie w wcześniej były odpowiednie urzędy i służby, pozostawmy otwarte. Argument o „prywatności” nie ma tu znaczenia – ten budynek istnieje od dziesięciu pokoleń, to, że ktoś „posiada” go od dziesięciu lat, nie daje mu prawa do niszczenia go. Sprawę dokonanego w budynku „remontu” również pozostawmy bez komentarza…

„Pałac w Maciejowcu (Matzdorf) neoklasycystyczny z lat 1834-1838, murowany, dwukondygnacyjny z poddaszem użytkowym, założony na rzucie prostokąta o 13- i 3 osiach. Skrajne przęsła zwężone, na osi płytkie ryzality: od południa lekko wygięty, z ozdobnym szczytem, od północy prostokątny pod trójkątnym tympanonem. Na piętrze tarasy, podtrzymywane pseudodoryckimi kolumnami. Okna prostokątne, w kamiennych opaskach, na 1 piętrze pod poziomymi nadokiennikami, Dach czterospadowy. [...]
Wokół pałacu rozciąga się rozległy park krajobrazowy z cennymi okazami drzew. Powstał w 1. połowie XIX wieku, wraz z licznymi bud. ogrodowymi i punktami widokowymi na skałkach i wzniesieniach”.
„Najcenniejszy i najpiękniejszy park w regionie” „powstał według projektu inspektora Redera z Bad Muskau [Mużaków], gdzie istniała najwspanialsza rezydencja i park na Łużycach”.[wszystkie cytaty za Słownikiem geografii turystycznej Sudetów, red. M. Staffa, t. 2 Pogórze Izerskie, M-Ż, s. 6-11]

Właścicielem parku są Lasy Państwowe – czyli również my. Może byśmy tak razem, drogie Lasy, ten park odrestaurowali?