Miód bartny wytworzony w dziuplach drzew zawiera więcej pyłu kwiatowego, wosku i żywicy drzew, niż ten pochodzący z uli. Przez wieki jego uzyskiwanie opłacało się bardziej niż łowiectwo czy handel drewnem. Polska podjęła próbę przywrócenia barci na swoim terenie. Źródła archeologiczne wskazują, że na ziemiach polskich bartnictwo było znane już 2 tys. lat temu. Rozkwit
Źródło: Barcie wracają do lasów
Sądecki BartnikO wysokości wziątku można wnioskować z huku jakie rozchodzi się z ula. Parowanie nektaru może odbywać się nawet w czasie deszczu, gdy powietrze zewnętrzne jest nasycone wilgocią. Tłumaczy się to tym, że im wyższa jest temperatura powietrza, tym więcej może ono wchłonąć pary wodnej. Ponieważ temperatura w ulu wynosi około 35 oC, napływające do niego powietrze z zewnątrz rozgrzewa się zazwyczaj o kilkanaście stopni. Gdy miód dojrzeje, układają go pszczoły na właściwym miejscu i zasklepiają komórki woskowym wieczkiem.
